Een mens is niemands bezit, maar als we samen waren, was ik van hem. Hij wilde alles. Elke vezel van mijn lijf, elke geschifte gedachte, het zwartste van mijn ziel en de zuiverste toewijding. We zagen elkaar onregelmatig. Soms appten we de hele dag door, soms bleef het wekenlang stil. Geen verwachtingen. Geen verplichtingen. Niks moest en alles kon, en juist daarom was ik bij hem meer mezelf dan ik ooit bij iemand dacht te kunnen zijn.