In mijn woonplaats, waar koek het belangrijkste exportproduct is, vierde het kleine stadswinkeltje een jubileum van maar liefst 425 jaar, compleet met vlaggen en ballonnen die de feestelijkheden moesten accentueren, zodat argeloze voorbijgangers niks konden missen.

Voor de dagjesmensen die deze mijlpaal desondanks tóch over het hoofd zagen, was een koekmannetje opgetrommeld, iemand die in een promotiepak lekkernijen moest uitdelen.

Mia (2) trok me op het grote plein aan mijn arm, maar bewoog toch een beetje schuchter naar de mascotte, wiens gezicht en romp we niet konden zien omdat ze verstopt zaten onder een kostuum, dat een echte Deventer Koek moest voorstellen.