Verwendag tussen de hulphondjes

Logboek van SaraSara, de bijna 2 jaar oude dochter van Emine en Bram Verbrugge, heeft de zeldzame spierziekte MDC1A waarvoor geen behandeling bestaat. Vader Bram doet verslag. Vandaag deel 14.

Bram Verbrugge 13-06-17, 09:00 Laatste update: 09:42

Emine, Bram en Sara zijn uitgenodigd voor een verwendag bij de fokkers van Kooikerhulphondjes. Daar geeft de 13-jarige Sylvi een demonstratie hoe hondje Pandor haar helpt.

Sara aait een Kooikerhondje. © Privéfoto

Leunend op de rand van de kennel wees ze verliefd naar de hondjes

Wanneer de limousine onze straat indraait, moet hij twee keer steken om de bocht te maken. Blinkend wit staat hij voor onze deur te shinen. De overbuurvrouw kijkt nieuwsgierig uit het raam. Het buurmeisje maakt snel een foto. Wij mogen instappen en champagne en kinderchampagne inschenken.

Hoe dat kwam? Eerder schreef ik over het hulphondje dat ons was aangeboden. We bedankten beleefd. Sara is nog te klein en wij hebben het te druk om een hulphondje op te leiden. Als alternatief kregen we een verwendag . En dus werden we opgehaald door een chauffeur met limousine. Sara begreep dat het bijzonder was en riep enthousiast: ,,Mooie auto! Mooie auto!’’ Glunderend reden we naar het dorpje Altforst.

Nieuwsgierig blaffen

Sylvi vertelt trots over haar hulphondje. © Privéfoto

De discussie over de hulphond komt zeker nog eens terug

Daar waren we te gast op de boerderij bij Roel en Angelien. Ze fokken Kooikerhondjes en geven soms zo’n schatje weg als hulphond voor kinderen met een beperking. De tafel was gevuld met hapjes. In meerdere hoeken stonden kennels met Kooikerhondjes die nieuwsgierig blaften. Sara hield mij stevig vast en riep ‘daag hondje’, als teken dat ze meer afstand wilde. Ze vond het nog een beetje eng.

Overal waren hondjes; echte hondjes, geschilderde hondjes, beeldjes van hondjes en foto’s van hondjes. In een grote wasmand droeg Angelien zeven pups binnen. Ze piepten vrolijk en klauterden speels over elkaar heen. Sara was nieuwsgierig, maar durfde ze niet te aaien. Toen de pups even later sliepen, wilde Sara toch weer kijken. Leunend op de rand van de kennel wees ze verliefd naar de hondjes.

Ervaringen vertellen

Roel had ook Wendy uitgenodigd. Haar twee kinderen hebben allebei de spierziekte SMA type 3 en de oudste, haar dochter Sylvi, heeft al een hulphondje. ,,Zij kan jullie over haar ervaringen vertellen’’, zei Roel. Het kan confronterend zijn, waarschuwde hij. ,,De 13-jarige Sylvi zit al een tijd in een rolstoel en moet daarom een zware scoliose operatie ondergaan. Ze is daar erg bang voor.’’

Wij realiseerden ons dat het Sara’s voorland kan zijn, maar net als Sylvi praatten we liever niet over die operatie. Wel vertelde ze met zachte stem over Pandor, haar hulphondje. Pandor helpt haar met van alles. Spullen van de grond rapen, deuren openen en na het belangrijke commando ‘alarm’ begint hij hard te blaffen. ,,Als Sylvi op het toilet valt, kan Pandor ons zo waarschuwen’’, legt Wendy uit. ,,Zelf kan ze niet zo hard roepen.’’

'Sara hondje aaien'

Na een demonstratie van de trotse Sylvi stapten we weer in de limousine. Na tien minuten viel Sara in slaap. De discussie over de hulphond komt zeker nog eens terug. Want ook al had Sara geen pup aangeraakt, in die tien minuten zei ze minstens tien keer: ,,Hondje aaien. Sara hondje aaien!’’

Bram en Emine hebben de Stichting Voor Sara opgericht om te strijden voor onderzoek naar de zeldzame spierziekte MDC1A. Meer informatie staat op voorsara.nl.

Lees ook:

Foltering bij de vakantiekapper

Wat een gedoe, zo'n aanvraag voor een rolstoel

Begrafenis van een kind doet ons vrezen voor Sara

Op bezoek bij lotgenoten

Wat kiezen we voor Sara: een hond of een kat?