Een maand geleden reisde Caroline Walta uit Voorburg af naar Noorwegen om de eidereend te zien. ,,Kijk," zegt Walta terwijl ze de ANWB Vogelgids van Europa uit haar tas haalt. ,,Als je al deze verschillende vogels ziet. Zoveel kleuren en vormen. Het is toch gaaf dat ik kan zeggen dat ik deze in het echt heb gezien?"

De vrijwilliger bij de Haagse Vogelbescherming is al gefascineerd door vogels sinds ze het zich kan herinneren. ,,Als kind was ik gewoon al geboeid door alles wat rondvloog. Als er iets langs vloog terwijl ik met iemand in gesprek was, dwaalde mijn aandacht ook af. Dus toen maakte mijn moeder me op mijn twaalfde lid van de Vogelbescherming." Sindsdien is Walta deel blijven uitmaken van de club, die overigens niet alleen uit vogelkijkers bestaat. ,,We hebben 1100 leden. Een deel daarvan geeft alleen een financiële bijdrage aan de vereniging. Anderen doen mee met activiteiten of helpen in de vogelopvang."

Excursie
Om het stereotype beeld dat vogelkijkers alleen mannen met baarden van boven de 50 zijn, moet Walta lachen. Ze haalt haar smartphone tevoorschijn en laat een foto zien. ,,Kijk, meestal sta ik hier tussen. Een rij vol mannen. Maar in Den Haag hebben we dus eigenlijk best veel vrouwelijke liefhebbers. Soms gaan we op excursie en als we dan met vijftien vrouwen uit de bus komen, hebben we bekijks van andere vogelkijkverenigingen. Dat komt bijna nooit voor." Waar komt dat door? ,,Ik heb geen idee. Soms is het een vies werkje. Dan moeten we een meeuwenkolonie onderzoeken en ja, dan krijg je wel eens de volle laag. Daarnaast moet je natuurlijk veel buiten zijn, word je wel eens vies."

Wie het trouwens heeft over 'vogels spotten' zal door een échte vogelaar meteen worden verbeterd. ,,Vliegtuigen spot je, vogels kijk je.''

Zo is er dus nog veel te leren over de hobby die 'vogels kijken' heet. Nederland lijkt vooralsnog alleen geïnteresseerd te zijn in de hobby als het achter de computer kan: de webcams van Staatsbosbeheer op een nest met ooievaars of een video van een bosuil worden door miljoenen bekeken. Terwijl het juist zo lekker is om buiten te zijn, zegt Walta. ,,In Nederland alleen al zijn drie- a vierhonderd soorten vogels te vinden. En je kan ze overal zien. Niet alleen in een bos, zoals met andere dieren. Ook in de stad en op het strand."

Het is dan ook prima dat de moderne technieken worden gebruikt om mensen bekend te maken met 'de gevleugelde wereld', vindt Walta. ,,Maar de volgende stap is om mensen naar buiten te krijgen. En ze te laten ervaren hoe leuk vogels kijken is. Je kan een filmpje niet vergelijken met hoe het is om zo'n vogel in het écht te zien. Het is alsof je een concert op dvd kijkt. Dat is toch ook niet hetzelfde als in de zaal zijn?"

Walta's grote wens is om ooit nog de keizerspinguïn op Antarctica te mogen zien. ,,Voor ik mijn laatste adem uitblaas wil ik op expeditie naar de Zuidpool."