,,Eerst stroop je het vel eraf, dan leg je de organen bloot.’’ Monique Verkerk pakt het lijf van een dode, zwarte poes die voor haar op de snijtafel ligt. Deze ziet er nog piekfijn uit, maar meestal verkeren de kadavers die ze onderzoekt in deplorabele toestand, doordat de dieren op ellendige wijze aan hun eind zijn gekomen. Beesten die met de poten bijeengebonden in het water zijn gegooid, verhongerd, opengesneden, geslagen en getrapt – ze ziet de vreselijkste dingen voorbijkomen.