Jan van Giersbergen zet zich op allerlei manieren in voor de Gestelse gemeenschap. © Noor Reigersman

Het dorp van Jan van Giersbergen: ‘Als je vrijwilligerswerk ook voor jezelf doet, kun je het lang volhouden

Elk dorp kent ze: mensen die iets bijzonders doen voor de gemeenschap. In hun werk, hobby of als vrijwilliger. Deze week: Jan van Giersbergen.

Noor Reigersman 31-05-20, 13:56 Bron: BD

Glimlachend legt hij de telefoon op de eettafel. ,,Ik heb net gebeld met een gast van De Zonnebloem met wie ik normaliter wandel en zo nu en dan een terrasje pik. Kan nu niet vanwege de corona. Maar een telefoongesprek helpt gelukkig ook. Even een steuntje in de rug geven. Want als je de hele tijd in je eentje zit, wordt je wereld wel erg klein.”

Ik wandelde en viste met iemand die in januari is overleden, pas 57 jaar. Ik mis hem, we hadden een goede band
Jan van Giersbergen

Jan van Giersbergen (70) uit Sint-Michielsgestel verzet heel wat vrijwilligerswerk. Onder andere voor De Zonnebloem dus. Bestemd voor mensen met een lichamelijke beperking. ,,Ik wandelde en viste ook nog met een andere gast, maar hij is in januari overleden, pas 57 jaar. Ik mis hem, we hadden een goede band."

Psychiatrische problemen

Ook voor dagactiviteitencentrum Het Onderdac in Schijndel zet Van Giersbergen zich in. ,,Het Onderdac is voor mensen met psychiatrische problemen. Ik help op dinsdag mee met creatieve activiteiten, zoals schilderen en mozaïeken, of een spelletje doen. Ja, nu niet natuurlijk.”

O ja, en elk weekend is Van Giersbergen in woon- en zorgcentrum De Beemden te vinden, althans in het pre-coronatijdperk. Als koster. ,,Het altaar opbouwen voor de mis, de hosties, het water en de wijn klaarzetten, de microfoon aansluiten, de kleding van de priester klaarleggen en zo. Weet je, ik heb veel bewondering voor de verpleging daar. Ze moeten fysieke zorg leveren, maar óók psychische zorg.”

Voldaan gevoel

Wat de essentie van vrijwilligerswerk voor Van Giersbergen is? "Je doet het voor anderen, maar ook voor jezelf. En als je vrijwilligerswerk ook voor jezelf doet, wordt het wat lichter. Dan kun je je voor honderd procent geven en kun je het lang volhouden. 't Geeft me een voldaan gevoel, maar ik ben maar een klein schakeltje in de hele vrijwilligersketen, hoor."

Trots op

,,Er is een grootschalig vrijwilligersnetwerk in Gestel. Het lijkt zo gewoon dat mensen zich inzetten voor sport, Heemkundekring, de parochie, Vluchtelingenwerk, de Natuurgroep, noem maar op. En de Avondvierdaagse die nu veertig jaar bestaat; die mensen hebben de visie en kracht om het te organiseren. Elk jaar doen er zo’n 700 tot 1000 mensen aan mee. ‘t Geeft me een warm gevoel dat het er allemaal is.

Het lied van Guus Meeuwis met ‘En dan denk ik aan Brabant, want daar brandt nog licht’ is ook van toepassing op ons dorp: ‘en dan denk ik aan Gestel, want daar brandt nog licht’. Hier is áltijd een punt waar je naartoe kunt.