Het dorp van Jeanne Dolstra: ‘Tijdens opstaan begin ik al te zingen’

Ze is bezig met een bloemstuk in een witte schaal. Klimop, magnolia en krulhazelaar zijn er al in gerangschikt. ,,Ik ga het straks afmaken met verse bloemen. Die koop ik in en ik vul het aan met bloemen uit mijn eigen tuin.”

Jeanne Dolstra begon vijf jaar geleden met Het Bloemenhotel in Gemonde en het liep meteen als een trein. ,,Ik was mijn baan kwijtgeraakt en wilde snel weer aan de slag. Mijn vader was veel met hout bezig, mijn moeder met bloemen; daar maak ik combinaties van. Zo maak ik rouwwerk met hout erin.” 

Ze glimlacht. ,,Ik ben erg blij dat ik dit doe: het geeft me veel vrijheid en veel geluk. Ook om allerlei mensen te ontmoeten. En je gaat anders kijken naar de natuur om je heen, en naar mensen. Je ontwikkelt je steeds meer.” 

Duurzaamheid, daar is ze ook mee bezig. ,,Mijn winkel heeft een Fairtrade-logo en staat ook op de route van Eerlijkwinkelen.nl. Ik probeer alles zoveel mogelijk natuurlijk te doen. En ik zal niet gauw iets wegdoen. Ik zie overal wel iets in wat ik kan gebruiken. Verder koop ik ook veel dingen bij de kringloopwinkel, zoals de witte schaal waar ik nu mee bezig ben.” 

Aan de muur hangt een koperen hoorn met een boeket erin, naast een spoel van een weefmachine met een droogboeket eraan. ,,Zo maak ik oude spullen weer hip. De Sober-groep – dat is een groep van zo’n 25.000 mensen in Nederland die van opgepimpte oude dingen houdt – weet me steeds beter te vinden, erg leuk! Maar ik koop ook in bij de groothandel, hoor, want anders heb ik niet genoeg.” 

Terwijl Dolstra voor Het Bloemenhotel staat, dat vanwege de corona alleen op bestelling levert, zegt ze voorbijgangers met een blije lach goeiendag. ,,Ik ben eigenlijk altijd wel vrolijk. Als ik vroeger opstond, begon ik al te zingen, maar mijn man vond dat vreselijk, haha. Nu neurie ik.”

Het Bloemenhotel, geen alledaagse naam… ,,Heeft mijn man bedacht. Ik heb dan ook geen klanten, maar hotelgasten, en ik breng de bestellingen rond in de hoteltaxi. Da’s een oude auto van mijn vader.” Ze wijst naar haar tuin: ,,En dan heb je natuurlijk nog de hoteltuin.”

,,Op het feit dat ik in Gemonde ben geboren, opgegroeid en nog steeds woon. Het dorp heeft me geboden waar ik nu ben. En ik ben trots op mijn Gemondse ouders. Mijn moeder was een voorbeeld voor me: zó creatief!’’