Volleybalclub Donki Sjot vist met subsidie achter het net

20.000 euro, in te zetten voor het aantrekkelijker en toegankelijker maken van sportbeleving in brede zin. Donki Sjot had er wel oren naar. Frank Welch:  ,,Bij Donki Sjot zagen wij mogelijkheden om op scholen clinics aan te bieden, meer trainers in te zetten, of met het programma Start to Volley ook ouderen te interesseren voor onze sport. Dus meldden wij ons aan voor een deel van dIe subsidie.” 

Zonder succes, bleek al snel. Donki Sjot viste achter het net. Met als reden? De gemeente Sint-Michielsgestel (en Boxtel) horen tot de zeer spaarzame witte vlekken op de landkaart van gemeenten die niet deelnemen aan deze subsidieregeling. ,,Totaal onbegrijpelijk. Net als waarschijnlijk ook sommige andere verenigingen hebben wij het hard te halen om onze club draaiende te houden. Het is schrapen! Met een subsidiebedrag kunnen we bijdragen aan de maatschappelijke betekenis van het sporten.” 

Ter illustratie noemt de Donki Sjot-voorzitter de jaarlijkse 30.000 tot 35.000 euro aan zaalhuur, te bekostigen uit contributiegelden, goedwillende sponsoren en spaarzame (afnemende) subsidies. Waar Donki Sjot en andere verenigingen op stuiten, blijkt uit de reactie van Sint-Michielsgestel. ,,Een tekort aan personele capaciteit en tekort aan financiële middelen om zaken duurzaam te ondersteunen hebben dit destijds doen besluiten”, luidt het antwoord. 

,,Zowel Sint-Michielsgestel als Boxtel zijn kleine gemeenten. Het ontbreekt aan voldoende personele capaciteit en daarmee samenhangende kosten van MijnGemeenteDichtbij. De gemeente voldoet aan haar wettelijke taken en alle andere, goede initiatieven kunnen wij helaas niet altijd oppakken.”

De overweging om niet in aanmerking te komen voor het Nationaal Sportakkoord kwam niet in de gemeenteraad, die is gemaakt in ambtelijke afstemming met de portefeuillehouder, zo is de lezing van Sint-Michielsgestel. 

Donki Sjot en Frank Welch kunnen weinig begrip opbrengen voor het ‘zomaar laten lopen’ van de subsidie. ,,Wij gaan liever in overleg over mogelijkheden, niet over onmogelijkheden”, aldus een teleurgestelde Donki Sjot-voorzitter. Om jeugd en ouderen aan het volleyballen te krijgen, zal de club uit een ander vaatje moeten tappen.