Nafazi (38) is een alleenstaande moeder met zes thuiswonende kinderen. Ze had nog nooit een betaalde baan, ze wil dolgraag werken. Ze zit een jaar in de bijstand. Via de gemeente kwam ze bij het project van de stichting Brood en Rozen.

Deze Bredase stichting helpt jaarlijks acht vrouwen om hun eigenwaarde te (her-)vinden. Het traject van intake tot en met nazorg duurt zo’n negen maanden. Het bewustwordingsprogramma van zes weken vormt de kern, waarbij gewerkt wordt aan persoonlijk leiderschap, waardigheid en zelfliefde. De date is de laatste dag.

Tijdens het gesprek kreeg Olof Suttorp een indruk van de levensloop van de Marokkaanse Nafazi. Hij ziet perspectief in het feit dat ze erg begaan is met mensen en vloeiend Nederlands spreekt. Hij gaat proberen om in twee weken tijd een baan te vinden in het Amphia. Als Suttorp erin slaagt, is ze de derde dame die via de stichting bij het ziekenhuis een kans krijgt. Sinds de start in 2010 heeft 86 procent van de deelnemers een baan gevonden.

De gesprekspartners realiseren zich dat dit het begin is. „Het belangrijkste is het vervolgtraject. Dit project gaat over eigenwaarde en zelfstandigheid”, zegt Suttorp. Vol levenslust vertelt Nafazi dat ze graag iets nieuws leert om vooruit te kunnen in het leven. „Ik sta open voor alles. Ik droom van geld verdienen en studeren.” Ze kreeg in haar leven geen kans op een studie.

Normaliter is de date een happening met een lunch, sprekers en vrouwen uit het bedrijfsleven. Vanwege corona is er slechts een persoonlijk gesprek bij landhuis de Wolfslaar. Nora Kasrioui van stichting Brood en Rozen is blij dat de mooie locatie toch voor een feestelijk tintje zorgt.