De nachtegaal zingt het hoogste lied

Het is kwart voor vijf als ik met een zachte klik de deur achter me dicht trek. De temperatuur is net boven nul en het is nog aardedonker. Hond Jack springt enthousiast als altijd in de groene bolide ongeacht het tijdstip. Op een enkele vroege vrachtwagenchauffeur na is het nog stil op de weg. De damp van m'n bak koffie beslaat de voorruit. In de bosrand staart een verbaasde reebok naar de langsrijdende auto.

Het lijkt of andere vogels, net als wij, ademloos luisteren als deze sterfluiter z'n heldere, fenomenale rollers laat horen. Een eindje verderop jakkeren twee reebokken rakelings voorbij.

In het vroege voorjaar wordt er flink gestreden om de beste territoria. Een moegejaagde vos sjokt over het pad huiswaarts. Hij wil thuis zijn voor de eerste recreanten verschijnen. De laatste konijnen hippen het pad over, het wordt nu echt dag.

Na de telling is het drukker op de weg. Nog slaperig ogende werknemers spoeden zich naar kantoor of werkplaats. Ze weten niet van de verbaasde bok, het magistrale concert of de inmiddels slapende vos.

Het zijn twee werelden, en ik stap weer over in die andere. Zo meteen een Teams-overleg en daarna ga ik m'n uitpuilende mailbox te lijf.