Hoe peukvriendelijk is de natuurliefhebber?

In mijn vorige column had ik het over irritante beestjes, maar wat mij nog meer irriteert is het onbeschofte gedrag van lieden, die peuken weggooien. 

Regelmatig loop ik mijn ZAP-rondje (ZwerfAfvalPakker) in de natuur en het merendeel wat dan in mijn plastic zak terechtkomt zijn mondstukken van filtersigaretten en losse peuken, samengevat peuken. Als ik dan mijn zwerfafvalzak inlever, dan stinkt die helemaal naar al die peuken en heb ik even een zen-moment nodig om mijn kwaadheid kwijt te raken. 

Ik ben dan ook reuzeblij met het onderzoek dat medewerkers van Wageningen University & Research recent gepubliceerd hebben.

Je komt deze smerige resten van een toch al levensgevaarlijke hobby vooral tegen op plaatsen waar natuurbeschermers banken of picknicktafels hebben geplaatst. Moeten we nu ook al deze recreatieve meubels weghalen net zoals peukenpalen? Hoe schadelijk zijn dan deze peuken.

Sowieso zijn ze zo klein dat grotere dieren bij een hap gras ze eteen inslikken en dat geeft natuurlijk problemen in hun spijsvertering. Daarnaast remmen ze de plantengroei en verhogen het nicotinegehalte van planten. Het onderzoek wijst uit dat één peuk per vierkante meter het nicotinegehalte van planten al kan verhogen tot boven de norm die geldt sinds het verbod op neonicotinoïden (chemisch verwant aan nicotine).

Als je in het onderzoek leest wat er in zo'n peuk zit, dan schrik je je toch helemaal lam. Volgens de onderzoekers bestaan peuken niet alleen uit plastic, maar bevatten ook een giftige cocktail van duizenden chemische stoffen: 200 van die stoffen zijn toxisch en 70 daarvan kankerverwekkend.

Hopelijk tref ik bij mijn volgende ZAP-ronde nauwelijks tot geen peuken meer aan.