Kistjesroute door Galder: een lichtpuntje tijdens donkere dagen

Het initiatief komt van de Galderse Ria Goethals: ,,Toen tijdens de tweede lockdown bekend werd gemaakt dat de scholen dicht gingen en we tijdens de kerst met veel beperkingen zaten, kwam bij mij het idee om iets te organiseren zodat we toch nog een ‘lichtpuntje’ hadden om naar uit te kijken.”

Het idee: maak een kistje met een lichtje erin en plaats dat in de voortuin of achter het raam. Het kleine dorp van Alphen-Chaam, met zo’n duizend inwoners, gaf goed gehoor aan Goethals’ oproep. 

Wie door het dorp gaat, komt de kistjes overal tegen. Soms is het even zoeken, want Galder ligt er rond de feestdagen flink verlicht bij. Veel bewoners leefden zich uit met kerstbomen vol met lampjes of andere soorten sfeerverhoging.

^{(Tekst gaat verder onder de foto)}

Goethals stelde eenvoudige spelregels op: ,,Allerlei soorten kistjes mochten. En ook met de vulling was iedereen vrij. Een leuk winters tafereel, een uiting van je hobby, of iets anders wat je mooi vindt. Bijvoorbeeld een gedicht of een foto.” 

En divers is het. Zo staat er een kistje met plantjes en een eenvoudig huisje. Natuurpunt van Thibaud en Lema, staat erboven te lezen. Op een andere plek in Galder staat een plastic krat met een Anton Pieck-achtig wintertafereeltje, compleet met Rudolf en een mini-draaimolen. 

_{(Tekst gaat verder onder de foto)}

Weer verderop: een huisbieb gevuld met boeken, al is die misschien niet als ‘kerstkistje’ bedoeld. Maar hij misstaat in ieder geval niet. ,,Er staan er nu een stuk of twintig”, besluit Goethals. ,,Ik heb bewust gekozen voor de kistjes, om het wat af te bakenen. En iedereen kent het nog van toen je zelf kind was; een kistje met daarin je dierbare of bijzondere spulletjes.”

_{(Tekst gaat verder onder de foto)}

Ze krijgt alleen maar positieve reacties, vertelt Goethals. ,,Mensen vinden het soms jammer dat ze het pas laat hoorden, anders hadden ze ook meegedaan. Maar ik zie kistjes van mensen van rond de 75 jaar, of waar hele gezinnen aan hebben gewerkt. Wie weet komt het volgend jaar terug, of inspireren we andere dorpen om ook zoiets te doen.”