Op het eigen balkon even wegdansen van corona

Die dansers zijn van de Bredase dansgroep Dansnest. De komende maand leggen ze in Breda 'dansvisites’ af. Op grasveldjes voor appartementencomplexen waar relatief veel ouderen wonen, geven ze korte voorstellingen. De ouderen zelf? ,,Die kijken niet alleen, maar doen actief mee", zegt Nana van Moergestel van Dansnest. 

De dansgroep doet al jaren veel voor de doelgroep. Voor de coronacrisis uitbrak kwamen de dansers bijvoorbeeld thuis bij ouderen. Daar dansten ze, op basis van de verhalen die ze hoorden, op tafels, rond stoelen. Pakten daarbij ouderen bij de hand, raakten ze aan. 

Neel Brans van Dansnest vertelt: ,,Bij aanraking komt een hormoon, oxytocine, vrij. Dat maakt gelukkig. Onze dans deed ouderen hun klachten vergeten, bracht hen letterlijk en figuurlijk in beweging.”

Maar ja: ,,Toen kwam het coronavirus.” En werd aanraking gevaarlijk. Dansen bij de ouderen thuis ging niet meer. Senioren raakten verstoken van contact, kwamen in een isolement terecht. 

Annelies ter Elst-Boot zucht. Ze herkent het. ,,Hier wonen veel ouderen", wijst ze om zich heen. ,,Een deel van ons zit al maanden opgesloten, durft uit angst voor besmetting het huis niet te verlaten.”

Precies dat, bracht Dansnest op het idee om hun dansvisites op alternatieve wijze voort te zetten. Niet binnen, maar buiten onder de balkons en voor de tuinen van de ouderen. ,,Waarbij we nog steeds inzetten op het contact, alleen wel wat aangepast", zegt Van Moergestel. 

Hoe? Met telefoons, legt ze uit. Tijdens de voorstelling bellen de ouderen met de dansers. Zij vertellen wat over hun leven. over wat dans voor hen heeft betekend. Hoe dat vroeger ging. ,,De dialoog die zo ontstaat vertalen de dansers in beweging. Waarbij de toeschouwers worden verleid om in hun verbeelding mee te doen. “

Brans: ,,Dat is actiever dan je misschien denkt. Bij het kijken naar dans worden spiegelneuronen geactiveerd. Bij het zien van de beweging, ontstaat eenzelfde hersenactiviteit als bij het dansen zelf. Door te kijken, dans je als het ware mee.” Dat wist Ter Elst-Boot niet. ,,Maar ik vind het een leuk idee. Ik heb altijd graag gedanst.”

De repetities zijn de komende dagen, zaterdag is de voorstelling zelf. Op twee plekken in de Hoge Vucht. Later deze maand volgen andere wijken in Breda. Niet te lang, twintig minuten, en met muzikale begeleiding van de Bredase bassist Eric Wels. 

Ter Elst-Boot heeft er zin in. ,,We zijn hard toe aan wat afleiding. Helemaal nu, nu het coronavirus weer oplaait en de angst onder de oudere bewoners opnieuw toeneemt. Ja", zegt ze dan:  ,,Het komt als geroepen. Heel verfrissend. Ik heb er zin in.”