Rekstokken aan een Starfighter en je UZI meenemen naar huis om al schietend aan je broertje te tonen
lezersreactiesOp onze oproep aan lezers om verhalen en ervaringen te delen uit de diensttijd is massaal gereageerd. Verhalen van plezier en verdriet, van frustratie en kameraadschap. Verhalen in tekst en beeld.
Hieronder brengen we een aantal verhalen, en zullen dat de komende weken blijven doen.
Toen al tekort aan materieel
Ik heb begin jaren 70 totaal 18 maanden in dienst gezeten in Ermelo en Oirschot en het in grote lijnen best goed naar mijn zin gehad. De grootste oefening was Big Ferro in West-Duitsland, de eerste oefening in NAVO-verband van 2 weken samen met Amerikanen, Duitsers en Engelsen. Wij werden helikopterbataljon. Dat betekende dat we uit mochten slapen, ‘s maandags verkassen en dinsdagmorgen vroeg in maar liefst 30 Duitse helikopters een locatie ‘bevrijdden’. Wat een prachtig gezicht, die 2 slierten van 15 helikopters en al die dorpjes en heide en bos waar we overheen vlogen.
Gebrek aan materiaal was er toen ook al. Voor een oefening waren te weinig tanks beschikbaar.
Lees verder onder de foto
Men kwam op het idee om een grote buis te lassen op onze 4 AMX-personeelsvoertuigen. Wij hadden daar niets op tegen; we hoefden alleen maar mee te rijden en niet door de heide te kruipen.
We kwamen nog wel een echte tank tegen en die kon het niet laten om met zijn loop te doen alsof hij onze buis wel eens zou verwijderen.
Met mijn plaatsing in Oirschot had ik wel mazzel: ik kon door de week naar huis en deed dat dan ook, omdat mijn vriendin in het weekend werkte. Ik ging met mijn brommer naar station Roosendaal, met de trein naar Breda waar een maat met auto mij oppikte. Alternatief was een beroeps uit Roosendaal met zijn landrover met een wel heel erg smal bankje.
Ik denk wel dat mijn tijd in dienst niet zo streng was. Voorbeeld vond ik de tompoucen en slaatjes die elke ochtend de legerplaats werden binnen gereden bij de vele bierlokaaltjes. Niet gezond, wel lekker.
- Wim Visser (Steenbergen)
Vier commando's in een gezin
Oud-journalist bij Brabants Nieuwsblad Kees Buijsen nam in 1987 het initiatief om bij gelegenheid van de 5-jaarlijkse reünie van de commando’s een pagina te wijden aan de drijfveer van een 6-tal (oud-)commando’s van verschillende generaties. Kees nodigde mij en 5 anderen uit om op een avond bij Moeke Lockefeer in de Dominéstraat ons verhaal te komen doen. Ik was van lichting 61-4 en een van die andere gasten was Frank Hellendoorn, lichting 76-2.
Vader Aad en zonen Rob, Frank en Marco hebben indertijd geschiedenis geschreven als enig gezin in Nederland met 4 commando’s aan boord.
Ik heb Frank na dat oergezellig avondje geheel uit het oog verloren totdat mijn oudste dochter Brigitte een paar jaar geleden onverwacht aan mij vroeg: ‘hee pa, kende gij toevallig ene Hellendoorn?’
Ik antwoordde dat ik vader Aad Hellendoorn op de kazerne had meegemaakt en dat ik even naar de zolder moest. In de fotodoos aldaar zaten namelijk uitvergrote foto’s van het avondje Lockefeer. Beneden gekomen vroeg ik aan dochterlief of zij ‘d’n dieje met die hangsnor’ bedoelde.
Die bedoelde zij inderdaad. Z’n hangsnor en ook zijn haar is Frank al lang kwijt. Er is een leuke relatie ontstaan tussen mijn dochter en Frank en ik vind het best bijzonder dat je na zoveel jaren op deze wijze weer met elkaar verbonden bent.
- Charles Rovers (Roosendaal)
Uzi mee naar huis
Ik moest in 1965 opkomen, ik was toen 19 jaar en werd gelegerd in Nijmegen op Kraijenhof Kazerne. Daarna moest ik naar Arnhem voor een opleiding van een paar weken. Hele mooie opleiding op het vliegveld, waar ik nog straf kreeg omdat ik aan het rekstokken was aan een Starfighter aan de navigatiepijp voor aan het vliegtuig de Pitonbuis.
Militaire dienstplicht
Lees hier alle verhalen over de opschorting van de militaire dienstplicht, 25 jaar geleden, in ons dossier.
Daarna ging ik met nog een paar maten naar Blomberg in Duitsland naar de 3 GGW bij het oostfront het 324 squadron bij de Hawk-raketten. Met Kerstmis bleven we met de hele crew daar voor een feestmaal. Een maat die heel goed piano kon spelen liep onverwacht naar de piano en begon te spelen Stille Nacht in Boogie Woogie stijl, dat zal ik nooit vergeten.
Ik zou ook bevorderd worden tot korporaal. Je moest dan heel je uitrusting meenemen inclusief je wapen de UZI. Ik had een paar scherpe patronen en moest vrijdag in Nijmegen zijn, maar ging pas op maandag eerst naar huis met mijn spullen om aan mijn 5 jaar jongere broer te laten zien - inclusief de UZI. Bij het water van ons huis geschoten op automatisch. Mijn broer vond het geweldig, maar de politie niet, die stond voor de de deur.
Terug als korporaal in Blomberg moest ik direct op rapport komen. Ik kreeg vier dagen verzwaard arrest en moest op mijn kamer blijven, maar omdat ik nu korporaal was werd ik gestraft als onderofficier en kon niet mee op oefening.
Al met al heb ik 21 maanden genoten en denk dat het heel goed zou zijn als de dienstplicht terug zou komen kan de jeugd leren van dicipline en kameraadschap.
- G. Plasmans (Steenbergen)
Niks geleerd
‘Rats, kuch en bonen…', zongen we tijdens de hete lange marsen, met volledige bepakking. Lopend op kussentjes(blaren) in die niet soepel te krijgen laarzen. Ik was van de lichting 64-3.
Twee oudere broers hadden hun plicht al vervuld. Ik herinner me verveling, heb niets geleerd en voortdurend geldgebrek. Onze soldij: 75 cent per dag!
- Ton Schillemans (Breda)
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
‘Bah, lust ik niet!’: deze strategie moedigt kieskeurig etertje aan tot proeven
Aan menig keukentafel is het iedere avond een strijd: ouders hebben hun uiterste best gedaan een gezonde maaltijd met groente te bereiden, maar kindlief weigert ook maar een hapje te proeven. Hoe zorg je dat je kind later meer lust dan patat en pannenkoeken? Onderzoekers van Maastricht University bestuderen het en kwamen onlangs tot een interessante ontdekking. -
Is het beter om ’s ochtends of ’s avonds te douchen? Dit zeggen dermatologen
Een frisse douche om wakker te worden? Of toch maar een warm bad om goed te slapen? Iedereen heeft wel een favoriet moment om zich te wassen. Maar welk tijdstip van de dag is nu het beste voor je huid? Wij vroegen advies aan dermatologen Jan Gutermuth en Thomas Maselis. ,,Ook de duur van je douche speelt een belangrijke rol.” -
PREMIUM
Workshop taekwondo stoomt scouts klaar voor reis naar Zuid-Korea
OOSTERHOUT - Krachtige kreten vulden de Oosterheidehal in Oosterhout. Enthousiaste scouts volgden een workshop taekwondo om zich voor te bereiden op hun deelname aan de World Scout Jamboree in Zuid-Korea.Oosterhout -
PREMIUMTopklasse vrouwen
Avontuur in de topklasse zit er bijna op voor DSE Vrouwen: ‘Maar de rek is er nog niet uit’
Na de 6-1-nederlaag in november in Assen is DSE er niet in geslaagd om sportieve revanche te nemen. Thuis werd ditmaal met 0-1 verloren. Met vier schamele puntjes was deze competitie te hoog gegrepen voor DSE, maar het was zondermeer een mooi avontuur.Etten-Leur -
PREMIUM
8 redenen om uit te gaan: Toen Ik Je Zag, Rowwen Hèze en ballet uit Oekraïne
Wat gaan we doen dit weekend? Deze mooie activiteiten in en rondom West-Brabant wil je niet missen. Voor drukke doeners en stille genieters.Breda
-
PREMIUM
CDA in Brabant likt de wonden; hoe verder? ‘De partij moet zichzelf opnieuw opbouwen’
EINDHOVEN - Ook in Brabant kreeg het CDA een dikke week geleden harde klappen in de provinciale verkiezingen. Hoe moet de partij nu verder? ,,Onze boodschap over de bühne brengen, daar ligt wel een probleem.”Breda -
-
-
PREMIUMEnergierekening
Laura: ‘We willen tot ons pensioen hier wonen, dus maandlasten zo laag mogelijk krijgen’
Hoeveel geld besteed jij aan energie in huis? Hoe probeer je de kosten omlaag te brengen? Deze vragen stellen we elke week aan een Nederlander. Vandaag: Laura Baas (32) uit Siddeburen in Groningen. -
Opinie
Wel de lusten, niet de lasten? Dat kunnen gemeenten niet maken!
MOERDIJK - Een logistieke dienstverlener die een nieuw distributiecentrum wilde vestigen in een gemeente werd tot voor kort met open armen ontvangen door de wethouder. Wanneer het gaat om de huisvesting van de internationale medewerkers die in dat distributiecentrum gaan werken, dan gaat de rem op het enthousiasme. ‘Tja, huisvesting, dat wordt moeilijk. En er zijn al zoveel uitdagingen op huisvestingsgebied’.Breda
In samenwerking met indebuurt Breda