De nieuwe rekensom binnen ons gezin zag er nu als volgt uit: we hadden twee kinderen, drie banen, twee auto’s, een flat en wat voelde als geen vrije tijd. Ik had de baan in het ziekenhuis aanvaard en Barack bleef senator en docent. We zaten allebei in besturen van non-profitorganisaties en hoezeer het verliezen van de voorverkiezing voor het Huis van Afgevaardigden Barack ook stak, hij bleef denken aan iets hogers. George W. Bush was president. Als land hadden we de schok en tragedie meegemaakt van de terreuraanvallen van 11 september. Er was een nieuwe kleurencode ingevoerd voor terreurdreigingen en we voerden oorlog in Afghanistan, terwijl Osama bin Laden zich blijkbaar ergens in een grot verborgen hield. Zoals altijd nam Barack elk nieuwsfeitje in zich op en deed hij gewoon zijn werk, terwijl hij er het zijne van dacht.