Amerikanen ziedend om frauderende eliteouders

Fraude, omkoping en leugens zijn niet direct zaken die je associeert met de allerbeste elitescholen van de Verenigde Staten. Denk aan Stanford, Yale, Georgetown, UCLA. Universiteiten waarvan alleen al de vermelding op iemands CV prima helpen in diens verdere leven. Kortom, het is de hoofdprijs als je aan een van de meest prestigieuze universiteiten ter wereld mag studeren.

De hoofdprijs hadden de tientallen ouders die meededen aan de megafraude er ook voor over. Bedragen van 175.000 dollar tot bijna zes miljoen dollar zijn betaald om niet briljante studenten op de scholen te krijgen, zo is uit onderzoek naar voren gekomen. De eerste ouders staan inmiddels al terecht. Media-aandacht is gegarandeerd want er zitten beroemdheden bij uit Hollywood, en topondernemers.

De verontwaardiging is groot. De sociale media staan van bol woede-uitingen. De fraude werd georganiseerd door mensen die ouders benaderden om hun kinderen een duwtje in de rug te geven. Het systeem functioneerde al enige jaren. Mensen met ‘serieus geld’ klopten graag aan bij het zogeheten ‘Edge College & Career Network’ dat de spil was in de oplichting. Vijftig ouders zijn nu aangeklaagd, het onderzoek duurt voort. Behalve acteurs en actrices uit Hollywood ook toppers uit het bedrijfsleven, de advocatuur, bankiers. The New York Times publiceerde een lijst die volgens rechter Andrew Lelling ‘een catalogus is van rijkdom en privilege’. ,,De verdachten spanden willens en wetens samen om hun kinderen te helpen door met bedrog een plek voor hen te kopen op elitescholen”, aldus de rechter.

Alles is naar buiten gekomen omdat een van de hoofdverdachten, William Rick Singer van het Edge College & Career Network, is gaan praten met de onderzoeksrechter, in ruil voor strafvermindering. Singer wordt beschuldigd van een waslijst misdaden; van fraude, witwassen en afpersing tot criminele samenzwering.

Singer en zijn organisatie hielpen bij toelatingsexamens te komen. Mogelijk wisten de betrokken kinderen dat zelf niet eens. Maar als hun cijfers onvoldoende waren dan werden die gecorrigeerd op een manier dat het toch mogelijk werd aan de gewenste universiteit te gaan studeren. Antwoorden werden zogezegd opgewaardeerd om te slagen. Ook kon extra examentijd gekocht worden om examens te kunnen maken. Dat gebeurde op grond van valse medische verklaringen. Kinderen met zogenaamde leerproblemen konden zo langer op de vragen studeren dan anderen. Sommigen mochten zelfs twee dagen over toegangsexamens doen en tussendoor naar huis in plaats van de test in een dag te maken in een besloten ruimte. En als dat nog niet genoeg was werden docenten die examens nakeken omgekocht.

Een ander manier – al langer bekend – is dat kinderen worden geselecteerd, zogenaamd vanwege bijzondere sportieve kwaliteiten. Zo blijken er opmerkelijk veel zeer goede roeiers te zijn aangenomen op scholen die de ‘toptalenten’ daarna nooit in een roeiboot hebben gezet. Dat was ook beter want ze konden er niks van, maar hun ouders betaalden wel twee ton. Een meisje dat geen bal kon raken werd plots geselecteerd voor een vrouwensportteam van Yale – haar ouders betaalden 1,2 miljoen dollar. Een waterpolocoach van de eliteschool USC zou een miljoen dollar hebben aangenomen voor zogenaamde talenten die in aanmerking kwamen voor het universiteitsteam. Diverse omgekochte coaches zijn inmiddels ontslagen.