De goed bij kas zittende tandarts zou voor een stedentripje naar Londen gaan, en zocht een veilige opbergplaats voor zijn geld. 'De vuilnisbak', dacht hij. Maar op de een of andere manier kwam het geld toch niet helemaal goed terecht. Pas toen het huisvuil al buiten stond, besefte de man dat zijn centen er nog in zaten. Hij liep snel naar buiten, maar de zak was al verdwenen.

In wanhoop belde de man naar IVVO, het bedrijf verantwoordelijk voor het ophalen van het afval in het gebied. Gelukkig voor de tandarts was de vrachtwagen nog niet geleegd. De man stelde direct voor om zelf de zakken te doorzoeken, maar besefte al snel dat hij het alleen niet voor elkaar zou krijgen. De teamleider van het vuilnisbedrijf stelde daarom voor om zijn eigen mannen in te zetten.

Voor het doorzoeken van het afval moest de burgemeester eerst nog groen licht geven, maar gelukkig voor de tandarts was hij akkoord. En dus werd er gestart met de monsterlijke klus. De gehele inhoud van de wagen werd omgekieperd, en het huzarenwerkje kon beginnen. Gelukkig had de tandarts zijn zak met een witte strip dichtgebonden, wat de zoektocht enigszins vergemakkelijkte. 

Na anderhalf uur ploeteren tussen de ruim 800 zakken was het geld terecht. De vuilnismannen bleven niet met lege handen achter: voor hen had de tandarts een flinke fooi als beloning.