De Belgische burger blijft maar hopen op zijn gratis mondkapje

Het kan haast niet anders of er schiet geregeld een Belgische minister of premier wakker. 15 miljoen mondmaskers zouden de mensen krijgen. Gratis, ‘minstens één standaard stoffen masker voor elke burger’. Waren ze er maar nooit over begonnen.

Het was 24 april, en er kwam een nieuwe maartregel aan. Het openbaar zou gewoon blijven rijden, maar iedereen werd wel verplicht een mondmasker te dragen in trein, bus en metro. En zou het nou geen mooi gebaar zijn als het masker werd geleverd door de overheid?

,,Er zijn er al 12 miljoen besteld”, zei minister Philippe De Backer van Digitale Agenda, Telecommunicatie en Post. Hij werd echter bijna per ommegaande teruggefloten door vicepremier Koen Geens: ,,Minister De Backer heeft iets te snel gesproken.” Geens kondigde meteen aan welke minister er wel mee aan de slag ging: Philippe Goffin van Defensie. Hier ligt meteen het eerste probleem bloot. Er zijn liefst 5 ministers die bevoegd zijn om iets met mondmaskers te doen: De Backer dus (voor het medisch zorgpersoneel), Goffin (internationale aankoop), Geens (coördinatie voor productie en verdeling), Nathalie Muylle van Werk, Economie en Consumenten (bestellen van filters bij Belgische bedrijven) en Maggie De Block van Volksgezondheid. En geen van hen, zo noteerde de krant De Standaard, durfde het aan een tijdspad uit te zetten.

Al snel werd duidelijk dat 4 mei niet gehaald werd. Belangrijkste reden daarvoor: er moest een producent worden gezocht. Onderhandelingen met de Belgische modefederatie Creamoda waren afgeketst, omdat de aangesloten bedrijven volgens minister Goffin slechts 1,2 miljoen maskers konden leveren binnen de afgesproken termijn. ,,Terwijl er toch zeker 10 keer zoveel nodig zijn.”

De minister presenteerde vervolgens 2 bedrijven die de maskers wél razendsnel konden maken: Tweeds & Cottons uit Gent en Avrox uit Luxemburg. Creamoda was al boos door het mislopen van de order, maar ontplofte helemaal toen Avrox een transportbedrijf en een autoverhuurder bleek te zijn, gevestigd op een adres met nog 37 andere vennootschappen. De contactpersoon was ene Brice Marco Erniquin, zo wist het parlementslid Michael Freilich (Nieuw-Vlaamse Alliantie) te melden. Erniquin handelde niet alleen in maskers, maar ook in goud, zilver en cacaobonen uit Afrika én in voetballers. Hij heeft een Luxemburgse FIFA-licentie.

Minister Goffin wilde op 14 mei, toen er nog spoor was van de gratis maskers, echter van geen wijken weten. ,,We hebben geen enkele aanwijzing dat deze firma’s niet aan hun verplichtingen kunnen voldoen. Avrox leverde eerder dit jaar nog een miljoen maskers aan een ander land. Het gaat dus niet om een postbusbedrijf.” Al bleef hij voorzichtig: ,,Het is een moeilijke markt.”

Inmiddels is het eind mei en zijn er van de 15 miljoen beloofde gratis maskers niet meer dan 2,7 miljoen geleverd. 3 miljoen zouden dit weekend af komen, ‘de rest volgende week’. De krant De Standaard, die de zaak op de voet volgt, spreekt inmiddels van ‘één langgerekte lijdensweg’. Bovendien: zit de Belgische burger nog wel te wachten op een gratis masker? Ze zijn alweer bijna een maand verplicht in het openbaar vervoer en liggen in elke supermarkt. De urgentie is er wel een beetje van af, en daarmee het mooie gebaar ook. Plus: het gaat om een order van 47,7 miljoen euro. Dat bedrag gaat dus grotendeels naar een Luxemburgs bedrijf, zo klagen de Belgische textielboeren, dat ook nog eens de afspraken niet nakomt.

Minister Geens heeft de deadline nu verschoven naar 8 juni. Dan volgt namelijk een nieuwe versoepeling van de exit-regels en komen de maskers opnieuw goed van pas. 

Bekijk hier onze meest recente video’s omtrent het coronavirus: