Disney als medicijn tegen autisme

'Alsof een zonnestraal ons huis binnendrong.' De Amerikaanse journalist en Pulitzerprijswinnaar Ron Suskind (57) beschrijft nog vol emotie het cruciale moment waarop hij - met dank aan de animatiefilms van Disney - ontdekte dat hij eindelijk kon communiceren met zijn toen 7-jarige zoon Owen die aan een zware vorm van autisme lijdt.

Vier jaar lang hadden Suskind, zijn vrouw Cornelia en hun oudste zoon Walter geen contact meer kunnen krijgen met de jonge Owen die op zijn derde van de ene op de andere dag niet meer kon praten.

Uit zijn mond kwam uitsluitend gebrabbel, waar zelfs de talloze specialisten die hem onderzochten geen wijs uit konden worden. ,,Het is de grootste frustratie van een ouder: niet kunnen praten met je kind. En dat werkte natuurlijk ook omgekeerd, zo begreep ik later van Owen'', vertelt Suskind via de telefoon vanuit Amerika.

Owen had als kleuter één grote passie; hij bekeek aan de lopende band animatiefilms van Disney. Peter Pan, The Little Mermaid, Beauty and the Beast en Aladdin waren zijn favorieten. Toen Suskind op een dag in de slaapkamer van zijn zoon met een handpop van de papegaai Iago uit Aladdin de vraag stelde: 'Hoe is het om jou te zijn te zijn?', kreeg hij tot zijn stomme verbazing van Owen een goed verstaanbaar antwoord dat letterlijk uit de betreffende Disney-productie kwam.

De gebeurtenis zette Suskind aan het denken. Hoe kon zijn zoon opeens zo reageren? De impact van de Disney-figuren op Owen moest kolossaal zijn. ,,Autistische kinderen hebben vaak een grote passie waarin zij al hun energie steken", legt Suskind uit. ,,Owen spiegelde zijn leven en denken aan wat hij in de films tegenkwam. Het duurde een aantal jaren voordat wij dit in de gaten hadden."

Opvallend was dat Owen vooral geraakt werd door de bijfiguren in de animatiefilms. Zoals de papegaai Iago uit Aladdin waarmee alles in gang werd gezet. Zijn vader: ,,Owen heeft daar een duidelijke visie op. Een bijfiguur helpt de held meestal om zijn doel te bereiken. Zijn inbreng mag nooit onderschat worden. Dat beschouwt hij als zijn levensles."

Om goed met zijn zoon te kunnen communiceren moest het hele gezin Suskind veel uren voor de televisie zitten om met Owen te kijken naar het complete oeuvre van Disney. ,,Sommige animatiefilms van Disney heb ik honderden keren gezien. Ik kreeg er af en toe schoon genoeg van. Peter Pan kan ik wel dromen. Mijn vrouw en ik zijn inmiddels Disney-professoren.''

Op latere leeftijd zijn de Disneyfilms echter geen echte leidraad voor Owen. Hij leert niet hoe hij een echte relatie moet onderhouden. Hij kust zijn vriendin net als de prinsen uit de animatiefilms. Hij kan het ook moeilijk verwerken als zijn verkering uitgaat.

Zijn vader: ,,Maar dan put hij toch weer moed uit een speelfilm. Inmiddels kijkt hij ook naar andere films, zoals The Dark Knight. Daarin wordt Batman getroost door zijn butler Alfred. Owen citeerde hem onlangs toen hij over zijn liefdesverdriet sprak. Weer een bijfiguur."