Heerlijke brede stranden waar je tot 50 meter afstand van elkaar kunt houden

Om tien uur ’s morgen is de drukte in Sète al benauwend. Het stadje, volledig omringd en doorsneden door water, ingeklemd tussen een binnenmeer, het Étang de Thau, en de Middellandse Zee, is een meedogenloze rattenval voor auto’s. De eindeloze rijen wagens die zich over de kades en door drukke winkelstraten proberen te verplaatsen laten mij, een van de weinigen op de fiets, meewarig glimlachen, al is het op sommige plekken zo smal dat ook ik niet langs die auto’s kom en in de file moet aansluiten.

Zij die hun auto ergens hebben kunnen parkeren, lijken allemaal naar het centrale voetgangersstraatje, de Rue General de Gaulle, te zijn gekomen. Daar wringen de mensen zich langs elkaar, enkelen met mondkapjes op, de meesten niet. De terrasjes zitten vol, voor de winkels staan rijen. Eind juni schatte het toerismebureau van Sète nog dat er maar de helft van het gebruikelijke aantal bezoekers was gekomen, maar in de week van ‘14 juillet’, de nationale Franse feestdag, lijken de remmen eraf te zijn, vooral voor de Fransen zelf.