Japanse schoolkinderen maken de klas zelf schoon

Ze stuiteren lawaaiig door de gangen zoals het uitgelaten scholieren betaamt. Maar een blik van de juf is genoeg voor stilte en orde. De leerlingen zijn opgewonden voor morgen, zegt Kazuko Sato, hoofd van de basisschool Nakamura in de Japanse kustplaats Soma. Morgen komen de ouders kijken en die willen weten hoe hun koters het doen op school.

Getuige de generale repetitie van een imponerend Kumi-Daiko-optreden door groep 8 zit dat wel goed. In hun blauwe judojasjes geven ze een slagwerkshow met krijgshaftige poses die we kennen van het wereldberoemde Kodo-ensemble.

Maar voor het zover is wordt eerst de school grondig schoongemaakt. Zoals trouwens elke week. Door de leerlingen zelf. Ook de kleinsten vegen gangen, stofzuigen de matten en wrijven houten vloeren tot die spiegelen. Het wc-blok krijgt ook een beurt. En Japanse schooljongens met een tuinslang blijven dan natuurlijk wel even jongens met een tuinslang, dus dikke pret. Maar uiteindelijk zijn de toiletten brandschoon.

Scholieren die pisbakken poetsen? Ga dat maar eens voorstellen op een Nederlandse school. Vaders en moeders hier zouden nog dezelfde dag de vloer aanvegen met mevrouw Sato: 'Zeg hoor eens juf, ben je nou helemaal, het zijn geen kleine slaven'.

In Japan is dit gewoon, legt de hoofdonderwijzeres uit. Discipline en groepsarbeid op school doen niet onder voor rekenen en schrijven. Zo leren Japanse basisschoolkinderen dat vele handen licht werk maken.

Tussen de middag is het al niet anders. De schoolmaaltijden worden door de leerlingen zelf uitgeserveerd. In de klas. Na de lunch worden de restjes verzameld, borden en bestek worden alvast afgespoeld en alles wordt naar de keuken gebracht. Ook hier is de les dat je zo'n megaklus (er worden 400 maaltijden geserveerd) het snelst samen klaart en zo en passant waardering toont voor de volwassenen in de keuken die er elke dag voor zorgen dat jij op school kunt eten.