Kliminstructeur hoeft niet cel in voor dodelijke val Sieb (14): ‘Ik keek hem nog in de ogen’

Rekening houdend met de ernst van de feiten, vond de strafrechtbank een onvoorwaardelijke schuldigverklaring niet gepast. De door de aanklager geëiste twee jaar cel werd teruggebracht naar twaalf maanden en een boete van 600 euro. Beide straffen werden voorwaardelijk opgelegd. Aan de ouders, de oudere broer, de jongere zus en de grootouders van Sieb moet de 45-jarige kliminstructeur een schadevergoeding betalen van ruim 55.000 euro. De veertiger betwistte geen enkele schadepost. ,Het bedrijf dat hem had ingehuurd, hing ook een boete boven het hoofd, onder meer omdat het niet de juiste omkadering had geboden tijdens de klimstage, maar de firma werd vrijgesproken. 

Sieb was in september 2015 met zijn klasgenoten op schoolreis in de Belgische Ardennen. Een groep van 74 leerlingen verbleef op een camping in Bomal sur Ourthe. Op 3 september 2015 namen ongeveer 40 leerlingen, waaronder Sieb, deel aan een outdoor activiteit in de steengroeve van Hamoir. Op het programma stond onder meer een afdaling van een achttien meter hoge rots. Sieb was ingedeeld in een kleiner groepje met enkele andere leerlingen en werd begeleid door de 45-jarige kliminstructeur. Zes maal ging de afdaling goed, maar toen Sieb de afdaling inzette, loste het touw. De jongen viel nagenoeg meteen van grote hoogte naar beneden en overleed een uur later.

De Nederlandse kliminstructeur die Sieb die dag beveiligde, een sportmonitor met jarenlange ervaring, getuigde tijdens de behandeling van de strafzaak hoe het touw plots uit zijn handen glipte. ,,Tot op de dag van vandaag begrijp ik niet hoe dat touw plots uit mijn handen kon glijden. Ik stond altijd zo op veiligheid. Ik begrijp niet hoe dit kon gebeuren. Ik heb het altijd met zoveel passie gedaan, maar nu doe ik het nooit meer.” Gebukt onder schuldgevoel getuigde de man voor de strafrechtbank dat hij sindsdien met de zaak opstaat en gaat slapen. 

Hij betuigde vooral zijn spijt aan de ouders van de overleden jongen. ,,Ik ben helemaal kapot, maar de grootste verliezers zitten daar. De ouders van die kleine jongen. Ik heb hem nog in de ogen gekeken en een compliment gegeven. Zo’n mooie gast. Ik kan het maar niet begrijpen. We hebben er een mooie dag van willen maken, maar we houden er een rotgevoel aan over, en steken in ons hart die heel erg zeer doen. Het spijt me zo.”

Ook de vader van Sieb beschreef hoe de noodlottige val van hun zoon hun leven voor altijd veranderde. ,,Onze wereld stortte in. Onze zoon, ons broertje... Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Dat zullen we ons ons hele leven blijven afvragen. Onze zoon was 14 jaar en is veel te jong gestorven. Zijn broer en zusje worden ouder. Zijn vrienden worden intussen flinke kerels. Maar Sieb blijft voor altijd 14. We moeten nu leven met herinneringen, foto’s en filmpjes. Met het gemis en met het feit dat ons gezin nooit meer compleet zal zijn. En dat doet heel veel zeer.”

De deskundige die na de dodelijke val van Sieb ter plaatse kwam, stelde vast dat de rechtstreekse oorzaak van het ongeval te wijten was aan het loskomen van de knoop in het touw, waarmee Sieb aan zijn harnas beveiligd werd. De kliminstructeur had die knoop moeten controleren, zo luidde het in de aanklacht. Ook schakelde de kliminstructeur onder tijdsdruk over op de actieve abseilmethode met één touw in plaats van de passieve methode, waarbij twee touwen gebruikt worden. 

De openbare aanklager vorderde een celstraf van twee jaar met uitstel voor onopzettelijke doodslag door een gebrek aan voorzichtigheid. De raadsman van de sportmonitor wees op de overschrijding van de redelijke termijn en vroeg om het te houden bij een eenvoudige schuldigverklaring.

De strafrechter oordeelde dat de kliminstructeur wel degelijk onvoorzichtig handelde, omdat hij geen of onvoldoende controle uitvoerde tijdens het vastmaken van Sieb net voor de afdaling. ,,Hij moest de controle op de uitrusting van Sieb – waaronder de knoop en connector – correct uitvoeren alvorens de leerling te laten abseilen. Ongeacht de oorzaak van het loskomen van het touw, waarover geen 100 procent zekerheid is, staat wel vast dat de instructeur bij een zorgvuldige controle problemen vastgesteld zou hebben en de val had kunnen voorkomen. Dit gebrek aan controle is de rechtstreekse oorzaak van de val en maakt een fout uit in hoofde van de beklaagde. Hij handelde niet conform de voorgeschreven instructie inzake het abseilen.” 

Rekening houdend met de ernst van de feiten, vond de strafrechtbank een eenvoudige schuldigverklaring niet gepast. De gevorderde twee jaar cel werd wel herleid naar een celstraf van twaalf maanden en een boete van 600 euro. Beide werden volledig met uitstel opgelegd.

Ook het bedrijf dat de zelfstandige kliminstructeur had ingehuurd, riskeerde een boete, onder meer omdat het niet de juiste omkadering had geboden tijdens de klimstage, maar de firma kreeg daarvoor de vrijspraak.

Aan de ouders, de oudere broer, de jongere zus en de grootouders van Sieb moet de kliminstructeur een schadevergoeding van ruim 55.000 euro betalen. De veertiger had ook geen enkele schadepost betwist.

Bekijk hieronder onze nieuwsvideo’s: