‘Pa Flodder’ krijgt opnieuw 20 jaar cel voor ‘slachtpartij’ in België

Het Arnhemse stel leerde kunstenaar Stefaan Bekaert (41) kennen in de Hare Krishna-beweging in het Waalse Durbuy. Hij bood de rondzwervende Nederlanders en hun 16-jarige zoon onderdak aan in zijn woning in het West-Vlaamse Menen. Na een maand ging het mis. W. kreeg ruzie met Bekaert en stak hem met een mes. Dit omdat de Belg onder bedreiging van dat mes geprobeerd zou hebben W.'s zoon aan te randen. Na het incident vertrok de Arnhemmer naar eigen zeggen met zijn zoon naar Nederland.

Het met 14 messteken toegetakelde lichaam van Bekaert werd pas drie weken later gevonden, gewikkeld in een tapijt op zolder. Zijn bankpas en auto waren verdwenen. Met de bankkaart bleek nadien twee keer te zijn geprobeerd geld op te nemen in Ravels , tussen Turnhout en Hilvarenbeek. Daar werd ook het gestolen voertuig teruggevonden. 

Het onderzoek leidde naar Andreas W. en Sjaen K. De politie kwam hen op het spoor dankzij onder andere DNA-onderzoek van sporen op de broek van het slachtoffer. Ook bleek W.’s zoon aan vrienden te hebben verteld dat zijn vader een man had gedood in België en dat hij had geholpen het lichaam op zolder te verbergen. 

Het Nederlandse stel werd aangehouden en uitgeleverd aan België. Ze ontkenden elke betrokkenheid bij de dood van Bekaert. De Belgische justitie geloofde hen niet en eiste begin januari respectievelijk 30 en 20 jaar cel tegen Andreas W. en Sjaen K. wegens roofmoord. De openbaar aanklager omschreef W. als een ‘slecht en gevaarlijk’ mens.  

,,Een strafblad van negen bladzijden, sluw, listig, steeds op zoek naar weerloze slachtoffers om hen als ratten leeg te vreten en daarna te vertrekken. Dat gebeurde vroeger in Nederland, gebeurde in Durbuy bij Hare Krishna, bij een leeggeroofde nachtwinkel, een beroofde campinguitbater. Jullie zijn erger dan de familie Flodder. Toen Stefaan vaststelde dat jullie ook hem beroofden, wou hij jullie weg. Dáárom was er ruzie en is hij gruwelijk vermoord.”

De rechtbank in Kortrijk achtte roofmoord niet bewezen en veroordeelde W. eind januari tot een gevangenisstraf van twintig jaar wegens opzettelijke doodslag. K. werd vrijgesproken. Ze was op de dag van het misdrijf wel in de woning van het slachtoffer, maar volgens de rechters was er geen bewijs dat ze erbij betrokken was.