Melek Ipek, die bij haar aanhouding blauw geslagen ogen en een dik gezicht had, werd in de dagen voor haar mans dood door hem geslagen, verkracht, vernederd en met de dood bedreigd. De echtgenoot had de vrouw in de nacht van 7 januari zwaar mishandeld. Haar twee jongste dochters vonden hun moeder naakt en geboeid op de badkamervloer. Vader Ramazan had het huis verlaten en haar gewond achtergelaten.

Bij zijn terugkeer stuurde Melek de kinderen naar hun kamers en pakte ze het jachtgeweer van haar man. Een schot maakte een einde aan haar kwelling. Ze belde zelf de hulpdiensten en werd vastgezet voor de vermeende moord op haar echtgenoot. Toen het proces tegen haar begon, leidde dat tot protesten voor de rechtbank in Antalya. ‘Vrijheid voor Melek Ipek’, las het op de spandoeken die de betogers meedroegen.

Volgens de advocaat van Ramazan Ipeks familie, Ziya Berkhan Yaman, was er wel sprake van opzet. Hij wilde de hoogste straf voor Melek. ,,Zodra hij binnenkwam, richtte ze op zijn hart en schoot’’, betoogde hij. In tranen vertelde de vrouw dat het niet voor het eerst was dat haar man haar mishandelde. Ze herhaalde dat de foltering twaalf jaar had geduurd, maar dat die dag ‘heel anders’ was. Ze vreesde voor haar leven en dat van haar kinderen.

Ook nu werd de zitting bijgewoond door afgevaardigden van vrouwenorganisaties. Ze hoorden hoe Melek als laatste het woord kreeg en verklaarde ‘het nooit zo gewild te hebben’. Na een korte pauze keerden de rechters terug en spraken ze haar vrij van de moord op haar gewelddadige man. Haar daad valt binnen de geldende limiet voor legitieme zelfverdediging, luidde het oordeel. Melek Ipek barstte in tranen uit. Ze zat 108 dagen vast.