Gastvrijheid zit in kleine dingen, dus slik het in als je wilt vragen waar die ander vandaan komt

Het is context. Mijn klasgenoot en ik komen allebei uit Apeldoorn, aldaar geboren en getogen. Als ik antwoord op de vraag: 'Waar kom jij vandaan' met 'ik kom uit Apeldoorn', dan ik word op mijn blauwe ogen (letterlijk) geloofd. Als zij antwoordt 'ik kom uit Apeldoorn', dan krijgt zij (Surinaamse moeder) al vijftig jaar te horen "ja maar waar kom je echt vandaan?". Ze wordt gewoon niet geloofd. Dan is het is dus geen 'belangstelling tonen' meer, dan is het alledaags racisme.

Vat het gewoon op als belangstelling. Vraag hen evt in welke provincie zij geboren zijn..

Ik ben geboren en getogen in Amsterdam. Dat is nog steeds te horen. Zodat ik bij bijna elke ontmoeten moet bevestigen, dat ik uit Amsterdam kom. Mensen proberen soms mijn tongval na te doen en dat dan altijd met nadruk. Nu wordt (uit belangstelling) aan een immigrant gevraagd waar hij/zij vandaan komt en nu zou het in een hokje duwen zijn? Saskia van Westhreenen: Uw belangstelling voor de gevoelens van die immigrant (waarvan velen met een immigranten tongval praten) is treffend de tijdsgeest.

In mijn straat wonen veel tweede en derde generatie “immigranten”, en mensen met een cultureel gemixte achtergrond. Die vinden het niet erg als ik in een gesprek naar afkomst vraag (NB binnen een gesprek), het opent juist deuren naar interessante gesprekken. Ik vind het zelf ook niet erg als mensen vragen waar ik vandaan kom (NB roepen “jij bent niet van hier” is wat anders). En mensen die wel een probleem hebben met hun afkomst en er niet over kunnen praten, die hebben pech. Doen ze zelf.

Hans Laats. Het ligt eraan hoe men zicht presenteert en gedraag in openbare ruimtes en tijdens een sollicitatie. @Astrid Beek zo is het maar net 😉👍. Ben een Indo en woont hier sinds 1964 en vraag men waar ik geboren bent mijn antwoord is dan Djakarta en dat mag niks mis mee en hebt mij nooit in een hokje gevoeld zoals velen het zo voelen.