Kim Huybrechts gevloerd door pijl die hij vóór de wedstrijd tegen Gerwyn Price gooide

Lang was het zo dat beide darters voor aanvang van de beslissende leg moesten bepalen wie er mocht beginnen door allebei een pijl op de bull te mikken, precies in het midden van het dartsbord. Wie het dichtstbij zat, had het voorrecht te starten. 

Zo gebeurde dat in de legendarische finale tussen Raymond van Barneveld en Phil Taylor in 2007. Taylor moest eerst op de bull gooien en raakte de ‘enkele bull’ (het groene vlakje rond de rode ‘dubbele bull’). Barney mocht vervolgens bepalen of Taylor zijn pijl moest verwijderen of laten zitten. Hij koos voor het laatste, want de pijl was een mooie ‘marker’. Het bleek een goede keus: Van Barneveld gooide dubbele bull, mocht aan de beslissende leg beginnen en pakte zijn eerste en enige PDC-wereldtitel. 

De regels werden direct daarna aangepast. Voortaan moest de pijl van de eerste werper altijd verwijderd worden uit het bord, om de tweede gooier geen mikpunt te geven. En sinds het WK van 2020 is het weer anders; nu wordt er vóór de wedstrijd in de trainingsruimte niet alleen op de bull gegooid om te bepalen wie er aan de wedstrijd mag beginnen (zoals altijd al werd gedaan), maar dat geldt dan meteen ook voor de beslissende leg als die er komt. 

Zo ging het dus ook voorafgaand aan de partij tussen Price en Huybrechts. Maar waarom wordt dat ‘bullgooien’ eigenlijk niet uitgezonden op televisie? Dat heeft te maken met het feit dat het best lang kan duren voordat er een winnaar is. Want geregeld gooien beide darters in de enkele bull en dan maakt het niet uit waar de pijl in dat groene ronde vlak landt. Enkele bull is enkele bull, wiens pijl dichter bij de dubbele bull zit maakt niet uit. Er moet dan opnieuw gegooid worden tot er een beslissing is en dat kan soms best lang duren. En dat is weer niet zo handig tijdens een partij live op televisie.

Zo kan een pijl die voor de wedstrijd is gegooid en die de kijkers niet hebben zien vliegen uiteindelijk de doorslag geven bij een wedstrijd.