‘Lokale politiek gaat aan zichzelf ten onder’

Eigenlijk is Jan Peter de Wit een heel aardige jongen. Het prototype ruwe bolster blanke pit. Maar als hij een mening heeft, dan smijt hij die zonder aarzelen op tafel. Vriend of vijand, dat laat hem koud. Het heeft hem in de Delftse gemeenteraad het predicaat ‘onhandelbare populist’ opgeleverd.

,,Dat vind ik een geuzennaam”, zegt hij, op de bijna vileine toon die menigeen de politieke stuipen op het lijf jaagt. Want hij mag dan een ongeleid projectiel zijn, Jan Peter de Wit kent zijn dossiers van a tot z. ,,Ik weet waar ik over praat en dat zijn ze in Delft niet gewend. Het overgrote deel van de gemeenteraadsleden zit er alleen maar voor de maandelijkse vergoeding en voor het cv.’’

Delft gaat op 21 maart naar de stembus. De gemeenteraadsverkiezingen worden de laatste waaraan Jan Peter de Wit namens Onafhankelijk Delft meedoet. Maar niet omdat hij de politiek na 20 jaar beu is, verzekert hij. ,,Het wordt de laatste ronde voor Martin Stoelinga. Hij wil per se nog een keer meedoen, ondanks dat hij ernstig ziek is. Als hij nu al was gestopt, dan was het voor mij ook genoeg geweest. Martin en ik zijn van hetzelfde soort. Jongens van de straat die de taal spreken van de gewone mensen. We hebben de afgelopen vijftien jaar zó veel met elkaar meegemaakt, dat ik me niet kan voorstellen dat ik zonder hem in de raad ga zitten.’’