Niks is te gek bij derde editie Rauwkost Festival

Op liefst acht verschillende locaties op en rondom de Tramkade was het cultuurhappen geblazen, waarbij de meeste bezoekers de  keuzestress voor lief namen.

In de brute en ongelikte Kaaihallen, waar de temperatuur bijna tot onder het vriespunt is gezakt, bivakkeert Corné van de Schoor uit Tilburg in z'n eigenhandig geconstrueerd verrijdbaar (pop-up) atelier. ,,Vrijwel alles wat je ziet, heb ik mogen opvissen uit een container van de Afvalstoffendienst. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat er zovéél schatten in zouden zitten", vertelt Van de Schoor, zittend op een 'bank' die gemaakt is van afgedankte radiatoren. 

Behalve beeldende kunst is er op het festival vooral veel aandacht voor muziek. Geen alledaagse gepolijste muziek, eerder genres die een enorme muur van geluid opwerpen.
In het World Skate Center worden zowat álle bestaande grenzen verkend. De Luikse freaky hard punkband Cocaïne Piss prijkt namelijk op het affiche. Alleen al de naam spreekt boekdelen. Van meet af aan laat de schier ontembare zangeres Aurélie Poppins er geen twijfel over bestaan dat haar 'beestachtig' geschreeuw qua toonhoogte zeker in aanmerking komt voor een plaatsje in het Guinness Book of Records. ,,Het klinkt misschien allemaal een beetje agressief, maar onder die ruwe sound ligt een belangrijke boodschap over gelijkwaardigheid en gendergelijkheid", licht Poppins na afloop toe.

Het Werkwarenhuis is hoofdzakelijk het domein van een roldoorbrekende Drag Up. Individuen, afkomstig uit alle windstreken, zijn naar de culturele hotspot gekomen om als queer een tijdelijke metamorfose te ondergaan. Een van hen is Mark Beusen. ,,Ik vind het hartstikke leuk om te experimenteren met draglooks. In het gewone dagelijkse leven is dat bijna onmogelijk, omdat de samenleving over het algemeen agressief reageert op alles wat met dit onderwerp te maken heeft. Ronduit geweldig dat dit festival als een kapstok fungeert om de beladen materie aan de orde te stellen", onderstreept Beusen. Hij draagt een lange cirkelrok, met daaronder stevige pumps. Zijn bovenlichaam is bedekt met een opvallend kledingstuk dat slechts bestaat uit een kraag en revers. ,,Wel een beetje frisjes, maar maak je niet dik: ik dans me wel warm.”

Ook Miranda Viguurs, eigenaar van de in de Postelstraat gevestigde 'Top of Love'-shop die in de kerker een pop-up seksshop heeft ingericht, etaleert haar dichtkunsten. Dat doet ze in een scabreus pakje van zwart latex. ,,Zo'n pakje is gewoon bij mij in de winkel te koop. Om het aan te trekken ben je in het begin minstens tien minuten ermee aan het ‘klootviolen’. Maar net als alle nieuwe dingen in het leven, went óók dit”, besluit ze.