Gemeente heeft bijna alle grond in laatste fase Groote Wielen

De gemeente koopt de grond van woningcorporatie Zayaz die het sinds 1996 in bezit had. Haar voorganger SWH betaalde er toen omgerekend zo'n 1,35 miljoen euro voor. Nu koste het de gemeente ruim 2,4 miljoen euro.

Zayaz was in de jaren negentig van de vorige eeuw niet de enige met landbouwgrond noordoostelijk van Rosmalen. Toen duidelijk was geworden dat  Den Bosch daar een grote nieuwbouwwijk wilde realiseren, stonden projectontwikkelaars, bouwbedrijven en corporaties in de rij om tientallen hectaren op te kopen.

Grond in eigendom is een garantie dat corporaties als Zayaz bij de toekomstige ontwikkeling van de wijk daadwerkelijk zelf woningen konden laten bouwen. Corporaties en bouwontwikkelaars verkopen de gronden als ze van de gemeente zwart op wit garanties krijgen dat ze mogen bouwen. Hoeveel ze uiteindelijk precies mogen bouwen is pas duidelijk als de bestemmingsplannen klaar zijn. 

De gemeente Den Bosch wil de gronden graag hebben om optimaal invloed te hebben op de verdere ontwikkeling van deze tweede (en laatste) fase  van de Groote Wielen. ,,We zijn als gemeente sinds 2009 bezig om grond aan in deze hoek van de Groote Wielen te kopen", zegt een woordvoerder. Het gaat in totaal om rond 93 hectare. ,,Het is niet noodzakelijk dat de gemeente alle gronden in eigendom krijgt om te kunnen ontwikkelen.”

Met de 6 hectare langs de Rosmalensendijk kocht de gemeente een snipper grond van Zayaz langs de Hoefsloot. In deze hoek zijn nu nog gronden in bezit van één ontwikkelaar en van één particuliere familie. Wie dat zijn wil de gemeente vanwege de privacy niet zeggen. Om dezelfde reden kan ze niet zeggen welke partijen intussen bouwclaims hebben.

De vraag is waarom Den Bosch niet van meet af aan zelf gronden heeft aangekocht. De woordvoerder legt uit dat de gemeente niet het alleenrecht heeft bij aankopen. ,,Zij wil graag positie innemen in een dergelijke ontwikkeling, maar moet dan concurreren met commerciële partijen. De gemeente moet ervoor waken dat onderlinge concurrentie tot een prijsopdrijvend effect leidt. Bovendien heeft de bouwcrisis onder andere geleerd dat gemeenten niet al te grote risico’s moeten nemen met de aankoop van grond.”

Maar jaren later aankopen van derden is toch kostbaar?  ,,We gaan als gemeente zorgvuldig om met verwerving en verkoop van gronden, als ook met vastgoed. We doen geen onverantwoorde aankopen, die tot een prijsopdrijvend effect leiden.”