Is Maaspoort eindelijk verlost van de spruitjeslucht?
Waterschap verwacht van wel

Het rook als rioollucht, putlucht, poeplucht en bloemkool- of spruitjeslucht. Een penetrante stank maakte de inwoners van de Maaspoort vanaf 2018 horendol. Afkomstig van de waterzuiveringsinstallatie aan de Treurenburg, waar vergistend slib de riekende geur veroorzaakte. 

Na jarenlang geklaag is de overlast sinds augustus dankzij een nieuwe installatie verleden tijd. Althans, als je waterschap Aa en Maas mag geloven. In een ronkende nieuwsbrief gericht aan de wijk kraaien de waterbeheerders victorie. ,,Het werkt! Zelfs de meest hardnekkige stankstoffen zijn niet meer meetbaar. De bewoners in Maaspoort kunnen weer stankvrij ademhalen.” 

Een positieve ontwikkeling, lijkt het. Toch zorgt de nieuwsbrief bij omwonenden voor verwarring. Wijkbewoners die over de Treurenburg langs de installatie rijden, ruiken immers nog steeds een indringende geur. De vrees bij omwonenden: dit zaakje blijft stinken. Hoe dat zit? Daarover later meer. 

Eerst antwoord op de vraag wát er nou eigenlijk is veranderd. Daarvoor baant projectleider Antoine van Geffen zich een weg over het 18 hectare grote terrein van het waterschap. Hij is dolblij met de nieuwe installatie, want alle klachten vond hij verschrikkelijk ,,Ik heb er wakker van gelegen. We willen graag een goede buur zijn, maar konden dat niet waarmaken.’’

Naast Van Geffen loopt Chris Lampe, voorzitter van de wijkraad Maaspoort. Zelf woont hij niet in het getroffen deel van de Maaspoort, maar klachten hoorde hij volop. ,,Mensen deden ’s nachts hun raam niet meer open. Zo kon het niet langer.’’ Van Geffen knikt tussen de installaties instemmend. Bij het waterschap kwamen twintig klachten per maand binnen. ,,Één van mijn collega’s woont in de Maaspoort. Hij vertelde hoe hij ’s avonds niet meer kon barbecueën. Dan komt het wel binnen.’’

Van Geffen wil er maar mee zeggen: de wil om de stank te stoppen is er altijd geweest. ,,Van het personeel op de werkvloer tot aan de directiekamers.’’ De meest voor de hand liggende oplossing - simpelweg de gaswinning stilleggen - was alleen geen optie. De waterbeheerders halen gas uit het rioolafval. ,,Die opbrengsten hebben we nodig, helemaal nu de gaskraan in Groningen is dichtgedraaid. Poep is niet sexy, maar wel ontzettend belangrijk. Zo verwarmt Heineken de brouwketels met het gas en de Bossche vuilniswagens rijden erop rond.’’

Dus keek hij naar plan B: de stank filteren. Dat bleek geen sinecure: op een miljoen geurdeeltjes, zorgen er zes voor de stank. Het waterschap zocht zich rot, totdat een oplossing werd gevonden in de chemische industrie. ,,Dit is ’m’’, zegt Van Geffen trots terwijl hij naar de zwarte installatie wijst. Die zuigt alle geur van het slib op om dat vervolgens te ‘douchen’. Zo wordt het stankdeeltje onschadelijk gemaakt. ,,Onze digitale neuzen ruiken niks meer.’’

Het kostte het waterschap twee miljoen euro. Lampe is onder de indruk van het prijskaartje en de voortvarendheid van het waterschap. Bovendien krijgt hij geen klachten meer uit de wijk. ,,Een goed teken’’, zegt hij tegen Van Geffen. ,,Complimenten voor de aanpak, jullie hebben laten zien de klachten serieus te nemen.’’

Maar hoe zit het met de stank op de Treurenburg? ,,Op elke waterzuiveringsinstallatie stinkt het weleens. We werken nou eenmaal met open bassins’’, aldus Van Geffen. Bovendien is de beruchte ‘bloemkool-/spruitjeslucht’ nog steeds te ruiken als het slib in de installatie wordt overgeladen. Maar in veel mindere mate. Van Geffen: ,,Waar het om gaat is de overlast. En de geur is nu zo afgezwakt, dat de wijkbewoners in het oosten niks meer ruiken.’’

Het is al met al een goednieuwsshow in het noordwestelijke puntje van Den Bosch. Is het alleen maar hosanna? Nee, er zijn wel degelijk enkele klachten bij het waterschap binnengekomen in de opstartfase. Die heeft Van Geffen meteen onderzocht. Wat bleek? ,,Net op die momenten had het systeem een storing of waren er werkzaamheden. Als het dus een keer stinkt, kunnen we het gelijk verklaren.’’