De anders zo goedlachse auteur van het fotoboek Puchfeest - M'n wijf heeft een Puch gekocht kijkt ronduit nors als ze op haar brommer over het Voorhout aan komt rijden. ,,Ik ben woedend over dit idiote idee", gromt Esther Langendam (61). Zelfs bij de koffie op het terras van De Posthoorn blijft ze boos kijken.

,,Logisch toch. Den Haag is dé Puchstad. Er rijden er nu hooguit 400, maar er staan nog tig Puchs bij mensen die daar veel geld voor hebben betaald. In kelders, op zolders en in garages. Om er daar uit liefhebberij aan te sleutelen. Al die Puchjes moeten toch een keer kunnen rijden om het motortje door te smeren en vet te houden. Dat mag over 2 jaar niet meer? Waanzin."