De grote hobby van Richard de Mos is: geschiedenis. Dat hij deze zelf zou schrijven, was misschien een vurige wens, maar is nu een droom die uitkomt. Mede dankzij de kongsi die hij aanging met het afvallige D66-lid Rachid Guernaoui is het gelukt de iets te populistische randjes van zijn idealen af te slijpen en voorwaar: besturen blijkt mogelijk. De combinatie van links en rechts leek op voorhand welhaast onmogelijk. Maar Edith Schippers wist een weg te plaveien van GroenLinks naar Groep de Mos, via een sluiproute langs D66 en VVD. Best knap. Van Edith, maar zeker ook van Richard. Gelijk een soort Frodo uit de roman Lord of the Rings legde hij zijn barre tocht af, met almaar die gouden ring in de hand: het mandaat van de Haagse kiezers. Die gouden ring gooit hij nu in de lavaput die IJspaleis heet. Wij wensen hem daarbij moed en wijsheid en zullen om Gods zegen voor hem bidden. Waarom niet? We kunnen in deze stad alle hulp gebruiken die er is.

Groep de Mos kreeg deze week steun uit onverwachte hoek: van een van Den Haags meest linkse bestuurders ooit. Oud-wethouder en PPR-voorman Jack Verduyn Lunel. De man die erom bekend stond dat hij iedereen afblafte - volgens kwade tongen om zo een waakhond uit te sparen. Hij keft nu mee met De Mos. Curieus? Welnee. Het is de aaibaarheidsfactor van Groep de Mos, die zelfs deze linkse rakker inpalmt. De vraag is of Richard de eerste deuken in zijn imago overleeft, nu bijvoorbeeld al duidelijk is dat het Spuiforum miljoenen meer gaat kosten. Heeft Groep de Mos wel goed onderhandeld? Het is te hopen dat de Frodo van de Haagse politiek ook iets voor zichzelf heeft binnengehaald, anders zijn de rapen gaar.

Elke ochtend up-to-date met het laatste nieuws uit Den Haag en omstreken? Schrijf je hier gratis in!