Jarenlang was het razend populair: een periode afreizen naar een ver land om hulp te bieden aan weeskinderen. Maar er zitten venijnige kanten aan deze stages. ,,Onderzoeken laten zien dat tachtig procent van de kinderen in een weeshuis nog minimaal één levende ouder heeft. Deze kinderen belanden vaak door armoede in een weeshuis. Hoe voller het weeshuis, hoe meer geld er namelijk wordt verdiend aan buitenlandse bezoekers,” stelt de hogeschool.

Tot aan de COVID-19 pandemie was vrijwilligerswerk en stagelopen in ontwikkelingslanden enorm in zwang. ,,Stagiairs willen graag ‘iets goeds doen’ en brengen geld en cadeaus mee en blijven dat na hun vertrek ook vaak sturen. Maar hoe meer geld er naar weeshuizen gaat, hoe aanlokkelijker ze worden voor gezinnen die in armoede leven. Deze gezinnen denken ten onrechte dat hun kinderen in een weeshuis een betere toekomst hebben dan thuis.”

En dat terwijl opgroeien in een weeshuis vaak een negatief effect heeft op de gezondheid, ontwikkeling en kansen voor de toekomst van een kind. ,,Dit komt vooral door het gebrek aan individuele aandacht. Ook lopen kinderen in weeshuizen een groot risico op hechtingsproblemen, mede door de wisselende opvoeders. Door het komen en gaan van stagiairs kunnen deze problemen versterkt worden.”

Door de coronacrisis hebben er nu sowieso geen buitenlandstages plaats. Maar ook wanneer dat wél weer mogelijk wordt, werkt De Haagse Hogeschool niet langer meer aan weeshuisstages. Rajash Rawal, lid van het college van bestuur: ,,Er worden weer voorzichtig plannen gemaakt voor stages en gelukkig zijn daarvoor veel alternatieven te vinden voor die studenten die iets goeds willen doen voor de wereld.”