Man zegt zijn vrouw te hebben gedood om dochter (4) te beschermen tegen mishandelingen

Het drama speelde zich af in oktober in een hoge flat boven de winkels aan de Vrederustlaan. Heel anoniem. Zonder dat iemand van de buren het in de gaten had. Zonder dat iemand uit de flat ook maar wist dat er problemen speelden in het huis. Zelfs bijna een week na de dood van de vrouw, wisten medeflatbewoners niet dat ze overleden was. Buren achter de eenvoudige blauwe voordeuren konden hun naam niet vertellen, wisten niet uit wat voor land het gezin afkomstig was. Alleen dat kindje hoorden ze regelmatig. Dat was het enige dat ze vertelden. 

De echtgenoot, de 49-jarige in Iran geboren Abbas J., belde zelf naar de politie. Hij werd opgepakt. In de rechtbank deed vanmorgen zijn advocaat, bij de start van het proces, zijn verhaal. Al maandenlang zou zijn vrouw stelselmatig hun meisje mishandelen en hij kon maar geen oplossing bedenken. 

Hij had al met zijn zus een bezoek aan de huisarts gebracht en daar foto’s van blauwe plekken bij het meisje laten zien. De arts constateerde dat er meer voor nodig was om dat te bewijzen. Naar de kinderbescherming bellen, durfde hij niet, uit angst het meisje kwijt te raken doordat ze dan uit huis geplaatst zou worden. 

Zijn vrouw confronteerde hij met zijn vermoedens, maar ook dat bracht geen oplossing. ,,Hij heeft nog weer een nacht liggen piekeren en zag geen uitweg", zegt zijn advocaat. 

Maar het is een lezing waar het Openbaar Ministerie niets van gelooft. Voor de mishandelingen is er geen enkel bewijs, stelt ze. De  rechtbank wil ook de komende maanden nog de nodige vragen beantwoord zien. Want wat betekende dat telefoongesprek, bijvoorbeeld, in de gevangenis? Daarin spreekt hij van een complot, beraamd door zijn zus en twee anderen, dat nu zijn moeder de volgende is die op opgeruimd moet worden. En wat betekent dat hij nu zijn zus beschuldigt van misbruik van hun dochtertje?

Na afloop van de zitting sprak de familie van de vrouw hun afschuw uit dat de man  plompverloren de schuld in de schoenen van hun dode geliefde schuift. Er is geen enkel bewijs voor, stellen ze, maar vooral: zij herkennen het beeld totaal niet. ,,De broer en moeder van het slachtoffer, vertelden dat hun zus en dochter een liefdevolle moeder was”, zegt hun advocaat Anouk Korff.