Wie een Groninger hoort praten, hoort allereerst dat knauwen, dat accent waarbij mens’n de – en – aan het eind van een woord inslikk’n. Maar het Gronings (wat Nedersaksisch is, en daarmee volgens Groningers een echte taal) kenmerkt zich ook door zuinigheid. Als je iets met drie woorden zeggen kan, dan gebruik je er geen tien.

Dat is te zien in Remkes’ brief, die vijf kantjes lang is, maar stof tot nadenken geeft voor tenminste een heel jaar. Korte tekstblokjes, vaak niet langer dan vijf alinea’s, met in elke zin een ander probleem, worden gevolgd door aanbevelingen hoe dit op te lossen.

Het is voorwaar ook een pittige brief: links en rechts veegt Remkes de Haagse gemeenteraad de mantel uit. Vijf vragen en antwoorden over de kerstgedachten van de interim-burgemeester.