Ondernemers Binckhorst bang dat woningen hun bedrijven verdringen

VIDEODe Italiaanse familie Bruti van nostalgische papierfabriek Jero vreest voor de ondergang van haar bedrijf op de Binckhorst. Omdat woningbouw er oprukt.

Ingrid de Groot I Video Perry Hokke 10 mrt. 2019

,,Alles wordt aan de laars gelapt. Ik denk dat de gemeente veel fatsoensnormen heeft overschreden. We hoeven niet de Don Quichot of Asterix en Obelix van de Binckhorst te worden, maar wij horen alleen maar luchtkastelen. Tegen ons wordt door de gemeente en projectontwikkelaars niets gezegd. Daaraan merk je dat de vastgoedhonger groter is dan het fatsoen en de transparantie.''

Sandro Bruti heeft het idee dat de geliefde nostalgische papierfabriek van zijn Italiaanse familie, Jero aan de Kometenlaan, sluw wordt uitgerookt.

Vijfduizend luxueuze woningen moeten er immers komen op de Binckhorst. En Kees Herweijer van bedrijvenvereniging BLF (Binckhorst, Laakhaven en Fruitweg) gaf begin deze week opeens een waarschuwing af. Hij noemde de stemming onder veel ondernemers op de Binckhorst 'toch wel angstig'.

Werkplaats

,,Ik hoor regelmatig de vraag: Wat is de zekerheid dat ik over tien tot twintig jaar mijn bedrijf nog kan vestigen hier? Ondernemers weten niet waar ze aan toe zijn'', aldus Herweijer. Ook Sandro zit door de oprukkende woningbouw in over het lot van Jero. En hij eist duidelijkheid. Zeventig jaar huurde zijn familie hun werkplaats van de gemeente. Het bouwsel uit 1949 bleek drie jaar geleden van de ene op de andere dag opeens verkocht aan een projectontwikkelaar.

Sandro Bruti vreest voor het voortbestaan van familiebedrijf Jero. © Frank Jansen

,,Nooit is door de gemeente met ons overlegd: 'Willen jullie het zelf kopen?' Als je 70 jaar een goede huurder bent was het op zijn minst chic geweest de verkoop even te melden.'' Dan zegt hij cynisch: ,,Bedankt voor zeventig jaar trouwe huur en we gaan nu de hele bende verkopen.'' Generaties lang hield de familie zich staande door vast te houden aan het oude ambacht. Nog steeds ronken er bij Jero de papiermachines uit de jaren 50 waarmee kartonnen bordjes worden gemaakt voor kroketten, haring en fruit. ,,Niet kapot te krijgen.'' Computers zijn er niet. ,,Mijn vader heeft niet eens een telefoon'', zegt Sandro. ,,Wij houden hier vast aan nostalgie en no-nonsens."

Watten

De familie die in haar werkplaats altijd gastvrij burgemeesters en raadsleden ontving tijdens hun schouwrondjes op de Binckhorst, legde de bestuurders altijd in de watten. Er werd pasta voor hen gemaakt door de Bruti's .

Sandro vindt het wrang, vertelt hij in zijn kantoortje. Met om zich heen stapels paperassen, flessen Italiaanse wijn, schilderijtjes van Italië, prenten van kabouters en andere souvenirs. Langzaam wordt de papierfabriek naar de rand van de afgrond geduwd, vreest hij.

Pas nog. Bij het lezen van een bericht in deze krant viel hij van zijn stoel. Dáárin stonden tot zijn verbijstering opeens de plannen die de nieuwe verhuurder van zijn pand heeft: Hij wil een woontoren óver Jero heen bouwen heette het, voor 300 appartementen.

Pijn

,,De buren hebben gehoord dat ze zeker nog tien jaar hun bedrijfsruimte kunnen huren. Tegen ons zeggen ze niks. Dat doet pijn. Maar ze zijn hier wel het geluid van onze machines wezen meten. Dat geluid botst natuurlijk met de nieuwe bestemming sexy en hip wonen.‘’

Voor de gemeente is het simpel. De grond is eigendom van de ontwikkelaar. ,,Dus het is een zaak tussen de ontwikkelaar en het bedrijf'', aldus een zegsman.

De projectontwikkelaar zei gisteren dat hij de zorgen van Jero niet kent. Het bedrijf zou voor onbepaalde tijd op de Binckhorst kunnen blijven.

Kansen: ‘Binckse Belofte, bier zoals de Binckhorst smaakt’

Ze gelooft heel erg in het succes van de Binckhorst. ,,Het omtoveren tot woonwerkgebied voelt voor ondernemers soms als een bedreiging. Maar ik zie ook kansen voor bedrijven. Er komen hier in dit gebied duizenden mensen wonen: ze hebben producten nodig. Ze zoeken een garage voor hun auto’s. Ze hebben glazenwassers nodig. Noem maar op. Het gaat veel werkgelegenheid creëren.’' Daar is ze van overtuigd. De van oorsprong Duitse Sabrina Lindemann ontwikkelde zelf speciaal bier: de Binckse Belofte. Met de smaak van de Binckhorst. Rauw, maar ook fruitig met een vleugje caramel. Met een ruig etiket op de fles, gemaakt van schuurpapier. ,,Zoals ze die hier gebruiken in de autobedrijven, waar ze beschadigde lak herstellen.’'

,,Bier is een middel’', zegt ze. ,,Om het gebied op de kaart te zetten.’’ Drieduizend liter bier brouwt Lindemann per jaar, voor vijfduizend flesjes. Het wordt verkocht in de Rooftopbar in Binck 36, in Café Barbaar in Delft en op festivals. Sinds kort is er ook een limited edition: Bincks Bloed, extra rauw bier. Gebrouwen met hop die ze zelf teelt op de Binckhorst. (‘Achter de begraafplaats.’)

Lindemann deed de Kunstacademie en zet projecten op touw om met een open blik naar gebiedsontwikkeling te kijken ,,Hoe hou je de geest van een gebied vast? De Binckhorst vertelt nu door alle bedrijven zijn verhaal. Als je niet oppast raak je dat kwijt. Dan ontstaat er een Vinex-wijk, een doodsgebeuren.’' Dat mag van haar niet gebeuren.

Lindemann is gevestigd in het gebouw van Stichting de Besturing aan de Saturnuststraat. Buiten oogt het als kaal een gebouw. Binnen zijn veel creatieve ondernemers: meubelmakers, mode-ontwerpers. ,,Het geheim van de Binckhorst zit achter de gevels. Je moet het ontdekken.’'