In een gigantische oude drukkerij, op een onopvallende plek tussen grijze bedrijfsgebouwen in de Rijswijkse Plaspoelpolder, moet het gaan gebeuren. Hier realiseert Walter Getreuer (62) zijn droom: een permanente zoo voor zijn honderden slangen, krokodillen, varanen, hagedissen, schildpadden en vissen. 'Ergens tussen Pasen en de zomervakantie' gaat de attractie open voor publiek. Hij mikt op zo'n veertig- tot zestigduizend bezoekers per jaar.

De verblijven op de begane grond krijgen langzamerhand vorm. Ze zijn aanzienlijk groter dan de bakken in het oude Serpo in Delft, dat in 2009 dicht moest vanwege de aanleg van de spoortunnel. ,,Daar zat een slang op een oppervlak van 0,6 m2, straks heeft-ie 8 m2 voor zichzelf. De dieren gaan er behoorlijk op vooruit'', constateert Getreuer tevreden. ,,Wij trouwens ook. We hebben 4.500 m2 meter tot onze beschikking, in Delft slechts 1.250. Het was klein en oud.''

Om kosten te besparen bouwt hij alle verblijven zelf, samen met enkele medewerkers, onder wie zijn schoonzoon, een opgeleid monteur. ,,Als ik deze gigantische verbouwingsklus zou uitbesteden aan professionals was ik miljoenen kwijt. Dat kan ik me niet permitteren.'' Getreuer is überhaupt al blij dat hij dankzij een riante gift van zijn ouders (zijn vader was fabrieksdirecteur) een banklening kon krijgen voor de aankoop van de failliete drukkerij.

,,We doen alles dus zelf, van het opspuiten van de verblijven met beton tot het frezen van raamkozijnen.'' Hij zette zelfs eigenhandig een apparaat in elkaar waarmee hij mallen kan maken. Daarbij kwam zijn achtergrond goed van pas (Getreuer studeerde enige tijd elektrotechniek aan de TU Delft). ,,Ik ben inmiddels een soort bouwvakker geworden'', grapt hij. Hij wijst naar de wand van een van de nieuwe krokodillenverblijven. ,,Hier zie je waar we die mallen voor gebruiken: om zo'n sierlijke krokodil op de muur te maken bijvoorbeeld. Mooi toch!?''

Opslag
Sinds het verdwijnen van Serpo in Delft, bijna acht jaar geleden, zijn de reptielen niet meer voor publiek te bewonderen geweest. Al die tijd zaten ze in de opslag op de Haagse Binckhorst. De bedoeling was dat Serpo zou verhuizen naar een gloednieuw pand in Lansingerland, maar dat feest ging uiteindelijk niet door. Een vermoeiende zoektocht naar ruimten in andere gemeenten volgde. ,,Toen ik voor de zoveelste keer een pand bezichtigde in Delft, zei de makelaar: 'Jongen, ik zou mijn energie niet verspillen aan deze stad. Hier krijg je zó moeilijk iets van de grond. Waarom kijk je niet in Rijswijk? Daar hebben ze een andere mentaliteit'.''

Dat bleek te kloppen, al heeft hij ook hier naar eigen zeggen 69 weken op een vergunning moeten wachten, die normaal gesproken binnen vier weken rond kan zijn.

Nu lijkt niets zijn droom nog in de weg te staan. Zelfs medewerkers van aangrenzende bedrijven lijken enthousiast. ,,Persbureau ANP zit hier pal naast. Er zijn al medewerkers langsgeweest. Ze vinden het interessant wat hier gebeurt.'' Maar is dan niemand bang dat er straks een cobra door een kantoorgang glibbert? ,,Alle dieren zitten nu al boven in het pand, goed afgesloten van de buitenwereld. Om bij hen te komen, moet je drie sluizen door en dan zitten ze óók nog in een terrarium achter glas.''

De ruimte naast het tijdelijke dierenverblijf is ook al in gebruik, als vergaderplek waar hij cursussen geeft aan douane en politie. Er liggen tasjes gemaakt van leguanen, sleutelhangers van slangen en een riem van krokodillenleer op tafel. ,,Als souvenirs, gemaakt van exotische dieren, langskomen op Schiphol moeten zij kunnen herkennen of het om een bedreigde soort gaat.''

Dankzij de inkomsten van deze cursussen en het melken van gifslangen voor onderzoek kon Getreuer de afgelopen jaren nét zijn hoofd boven water houden. Als de zoo opengaat krijgt hij 'hopelijk' weer wat financiële lucht. ,,Ook in moeilijke tijden heb ik nooit getwijfeld aan deze droom. Ik ben niet de jongste meer en wil iets nalaten op deze aarde. Misschien willen mijn kinderen en drie kleinkinderen hier straks mee verder. De jongens van 4 en 2 zijn nu al fan van slangen. Moet ook wel hè, met zo'n opa.''