Wereldberoemd zijn ze: de waterlelies van Claude Monet. Dat dat wel anders is geweest, bewijst de tentoonstelling die morgen opent in het Kunstmuseum Den Haag. In 1952, toen het museum - net als vorige maand overigens - nog Gemeentemuseum heette, was ook al een tentoonstelling te zien met de bloemenpracht van de Franse impressionist. De kunstpauzen van toen maakten er gehakt van. ,,Me dunkt, als we dan niet van een achteruitgang mogen spreken, dan toch zeker van een vastlopen'', doopte kunstcriticus J.M. Prange destijds zijn pen in azijn. Ook zijn collega's spraken van broddelwerk, wollige en wazige schilderijen en onfortuinlijke verbeelding.