Twee jaar na zijn dood is Chuck Deely nog steeds in de stad te vinden

Deely was een fenomeen in de stad. Met zijn gitaarspel en karakteristieke stem raakte de geboren Amerikaan het hart van menig voorbijganger bij Centraal Station en in de Grote Marktstraat. Den Haag hield van Chuck en hij hield van Den Haag. De schok was dan ook groot toen op 10 januari 2017 bekend werd gemaakt dat hij een dag eerder op 62-jarige leeftijd was overleden in het HMC Westeinde.

Op de zaterdag na zijn overlijden konden mensen afscheid nemen bij een rouwdienst op de gemeentelijke begraafplaats Westduin. De maandag daarop was er een herdenkingsdienst in een propvol Paard van Troje. Onder meer cabaretier Sjaak Bral en toenmalig nachtburgemeester René Bom bewezen laatste eer. Op de gevel van de poptempel hing ruim een maand lang een portret van muzikant.

Het bleef niet bij die ene herdenkingsdienst. Nog geen maand na zijn dood werd Deely op 5 februari geëerd tijdens het studentenkamerfestival Stukafest Den Haag, waar hij eigenlijk zelf op zou treden.

In het najaar van 2017 begon kunstenares Sophia Brems met een muurschildering van Deely in de Haagse tramtunnel. Het kunstwerk van vier meter hoog en twintig meter breed is tot op heden nog steeds te zien. ,,Je kon hem eigenlijk niet missen. Ik heb altijd met veel liefde naar hem geluisterd’’, vertelde ze destijds. Op de schildering is Chuck te zien met ‘flardes’ die kenmerkend zijn voor Den Haag: de Haagse tieten, een tram en zijn gitaar.

Precies een jaar na zijn overlijden kwam de oude stek van Deely – hij was vaak te vinden bij de Bijenkorf in de Grote Marktstraat – weer tot leven. Met een gitaar, tamboerijn, ukelele en cajon bracht meester Dennis van de Paul Krugerschool met een aantal leerlingen een eerbetoon. ,,Ik zag hem vaak spelen en heb veel spijt dat ik nooit een cd van hem kocht. Hoe langer ik me in hem verdiep, hoe meer ik wou dat ik hem beter had leren kennen. We delen dezelfde passie voor muziek’’, gaf de docent als reden voor het eerbetoon.

Een gigantische muurschildering, een herdenkingsdienst, een eerbetoon. Het eerste jaar na de dood van Chuck was hij toch niet helemaal uit Den Haag verdwenen. Ook het afgelopen jaar bleef hij de gemoederen bezighouden. Zo werd in juni 2018 een boek over zijn leven gelanceerd, toepasselijk op zijn vaste stek bij de Bijenkorf in het centrum. De titel: Chuck was in Den Haag. Schrijfster Ineke Bosman was al met de biografie bezig voordat Deely overleed. ,,Toen Chuck een keer bij ons thuis kwam eten - mijn man is ook Amerikaans - heb ik hem gevraagd of ik zijn levensverhaal mocht horen. Hij zei ja. Ook zei hij: ‘Ik ken iedereen, maar niemand kent mij. Ik wil graag mijn eigen levensverhaal terughoren.’ Wat niemand toen nog wist, was dat hij in zijn laatste levensjaar zat.’'

Ook de politiek was gek op Chuck. De lokale partij Groep de Mos vroeg eind november aan het stadsbestuur om jaarlijkse audities te organiseren voor Haagse straatartiesten. ,, We missen Chuck Deely natuurlijk enorm. Hoe mooi zou het zijn als iemand in zijn voetsporen kan treden’’, meende raadslid Damiën Zeller.

In diezelfde periode werd het tot nu toe laatste en blijvende eerbetoon aan Deely onthuld. Bij Centraal Station staat een beeldje van de straatmuzikant, waardoor  hij altijd een beetje in de stad zal blijven.