VUC redde hem het leven

Jaap Remmerswaal (3 oktober 1924 - 14 december 2018) groeide op, als zoon van een tuinman, in Kerkehout; de wijk naast de Rijksstraatweg waar het personeel woonde van de Wassenaarse landhuizen. Jaap was een watervlug voetballertje en had een keihard schot. Hij voetbalde in het eerste van SV Wassenaar toen hij gevraagd werd om bij VUC te spelen. De tijdelijke overstap naar de Haagse topclub zou zijn leven redden.

Samen met vrienden uit Kerkehout zat Jaap in de Tweede Wereldoorlog in het verzet. Nadat Londen zwaar was gebombardeerd, kreeg de groep van Jaap opdracht om de Duitse trucks, die over de Rijksstraatweg richting het Haagse Bos denderden, te tellen. Als er een flink aantal, met kerosine voor de V1- en V2-raketten beladen vrachtwagens, voorbij was gereden, werden de Engelsen ingeseind, waarna Spitfires de Duitse stellingen bestookten. Aan het eind van de oorlog ging het bijna mis toen Jaap met compromitterend materiaal werd betrapt door twee SS'ers. Ze ondervroegen hem met getrokken pistolen. Eén van de SS'ers keek hem fronsend aan. Het was de sprintkampioen Tinus Osendarp. Een foute Haagse politieman die zich bij de SS aansloot en betrokken was bij de arrestatie van tientallen verzetsmensen, waarvan een aantal in gevangenschap werd omgebracht. Osendarp was levensgevaarlijk. Het liep Jaap dun door de broek toen de Haagse SS'er vroeg: ,,Jij speelt toch bij VUC? Oké. Doorlopen!‘’

Na de oorlog keerde Jaap terug bij SV Wassenaar waarmee hij meerdere malen kampioen werd. Jaap werkte bij uitgeverij Delwel, trouwde en kreeg vier zonen die zijn sportieve talent erfden. SV Wassenaar had een honkbalafdeling waar Jaaps zonen uitblonken.