‘Stampij nodig voor behoud van SKB’

Die verwijzing naar de bestuurlijke fusie van Streekziekenhuis Koningen Beatrix en Slingeland Ziekenhuis tot Santiz kwam van Anjo Joldersma, oud-voorzitter van de stichting Vrienden van het SKB. Volgens Joldersma wordt het besluit om afdelingen over enkele jaren naar het nieuwe ziekenhuis te verplaatsen ingegeven door Doetinchemse logica. 

Hij stelde daar een andere logica tegenover: ,,Als ik naar de intensive care moet, breng mij dan niet in drie kwartier naar Doetinchem, maar in 25 minuten naar Enschede.” 

Vrijdag maakte Chrit van Ewijk, bestuursvoorzitter van Santiz, bekend dat de IC in Winterswijk blijft. Wel zijn er plannen om de afdeling verloskunde en de kinderafdeling (de opname) in 2025 onder te brengen in het nieuwe Slingeland Ziekenhuis aan de A18.  

Die logica waar Joldersma op doelt, speelt ook elders, vulde raadslid Gert Jan te Gronde aan. De VVD’er ving in Bronckhorst ook een ander geluid dan dat Doetinchemse op: ,,In de gemeente Bronckhorst zeggen ze: rij maar naar Zutphen. Voor Winterswijkers geldt dat ze naar Twente kunnen. Straks krijgt Doetinchem zijn klanten niet, een deel gaat elders heen.”

Het nieuws over het ziekenhuis was op het laatste moment toegevoegd aan het programma van het vierde Nieuwscafé in sociëteit Het Pakhuys in het centrum van het dorp. Actueel, omdat dat nieuws net donderdag naar buiten was gekomen.

Voor de meeste aanwezigen, ook degenen die beroepshalve met het SKB te maken hebben, kwam het als een verrassing. En niet positief, liet de aanwezige huisarts Willem van Walsem weten. ,,Zorgelijk. Ik denk dat we ons best moeten doen om het voor de regio Winterswijk te behouden.” Voor de zorg en voor de werkgelegenheid.

De bezoekers aan het Nieuwscafé waren in stil in de sociëteit ontvangen: bij de ingang stond een vuurkorf te branden, binnen ging het een half uur later over de slechte kanten van de houtstook, aangezwengeld door Winterswijker Ubel Zuiderveld. 

Zijn verzet tegen de kachels kreeg inhoudelijk weerwoord van longarts Dirk Nijmeijer (,,Ik denk dat we straks zeggen: dat dat ooit mocht”) en een vertegenwoordiger van de kachelbranche (,,Er zijn goede houtkachels, die steeds minder fijnstof en CO2 uitstoten”).

De uitsmijter was voor Joseph Tetelepta, die over zijn jeugd in het ‘kamp’ van de Molukkers in Winterswijk vertelde, zestig jaar geleden. Hij riep het Nieuwscafé op om mee te zingen met ‘Beta Belayar jauh’, het lied dat zijn ouders zongen in herinnering aan de eilanden die zij ooit verlaten hadden.