Stijn (13) uit 's-Gravendeel is mega gespannen als hij de priklocatie aan de Laan van Europa binnenkomt. De eerste prik die hij haalde, bleek een ramp voor de jongen die autisme heeft. Ondanks de begeleiding die de GGD hem gaf, huilde hij tranen met tuiten en kneep hij zijn ogen stijf dicht op het moment dat de prik werd gegeven. En dus ziet hij er ook nu als een berg tegenop. 

Maar zodra hij hoort dat er een hond is, juicht hij met beide handen in de lucht. Met knuffel ‘Super knuf’ komt de tiener de ruimte in waar Sara kort daarvoor nog languit op de grond ligt te rusten. Zodra de hond de jongen ziet, is ze meteen vol aandacht. ,,Hoi Sara’’, zegt Stijn, die haar mag aaien waar en zoveel hij wil. Ook kan hij haar een paar lekkere brokjes geven. Sara blijkt ook dol op hem en super knuf, die ze speels van hem overneemt. Stijn mag op zijn beurt haar knuffeleend vasthouden. 

De jongen heeft nauwelijks in de gaten dat zijn mouw wordt opgerold en heeft alleen oog voor zijn prikmaatje, een Spinone Italiano van 2 jaar jong. De prik lijkt langs hem heen te gaan. ,,Ik ben al klaar, hoor’’, zegt de GGD-medewerkster dan. ,,Echt!’’, roept Stijn verbaasd. Daarna komen de tranen, maar dit keer niet vanwege angst of pijn. ,,Ik moet huilen van blijdschap’’, zegt hij tegen zijn moeder Martine den Hartog.

Sara likt hem nog een paar keer in het gezicht en dan mag Stijn naar de wachtruimte. ,,Sara bleef zo rustig en ik kon wat leuks met haar doen. Dat heeft me heel erg geholpen’', zegt de jongen, die volop vertelt. ,,Ik ben ook een grote hondenliefhebber. Ik ben ook gek op vogels en heb een hamster.’’

Stijn is niet de enige op wie Sara zondag een goede invloed heeft. Nog enkele andere kinderen en volwassenen overwinnen zo hun prikangst, tot plezier van hondeneigenaar Toon Tolenaar uit Mijnsheerenland. De gepensioneerd gynaecoloog ontmoette Marielle Macaré, GGD-coördinator medisch team en initiatiefneemster van het inzetten van de vaccinatiehond, bij een prikbus in Westmaas. De twee raakten in gesprek en Tolenaar liet zijn hond een ‘sollicitatiebrief’ sturen. ,,Salaris hoef ik niet, alleen een lekker brokje’’, schreef Sara zogenaamd. 

Een opleiding voor het werk heeft het dier niet nodig. ,,Een lievere hond dan Sara is er niet’’, zegt Tolenaar, terwijl hij zijn dier over haar buik aait. ,,Het verbaast me hoeveel mensen prikangst hebben. Het is mooi dat Sara deze mensen die angst voor het vaccineren net over de streep kan trekken.’’ 

Macaré wilde de hond graag inzetten om zoveel mogelijk mensen te helpen hun angst voor de prik te overwinnen. ,,Ik heb zelf ook een teckel en die voelt je emotie’’, legt ze uit. ,,Een hond geeft ook onvoorwaardelijke liefde. Veel mensen vinden het gezelschap van dieren fijn. Zo'n hond zorgt voor afleiding, zodat je weinig merkt van de vaccinatie. Een prik voel je haast niet, maar als je je focust op de naald die door je huid gaat dan wordt die naald voor je gevoel steeds dikker.’’

Sara wordt de komende zondagen afwisselend ingezet in Gorinchem en Dordrecht. Mocht Stijn later nog een boosterprik nodig hebben, dan kan de GGD regelen dat Sara er weer bij is. Zijn prikangst lijkt de jongen daarmee te hebben overwonnen. ,,De volgende keer weet ik dat het super leuk is.’’