Theo Jansen ging nog een keer naar de havens van Rotterdam dankzij Stichting Ambulancewens. © Stichting Ambulancewens

Voor de laatste keer terug naar de Rotterdamse haven

Theo Jansen (72) wilde nog één keer door de Rotterdamse havens varen. De wens van de ongeneeslijk zieke Dordtenaar kwam vandaag uit dankzij Stichting Ambulancewens, dat daarmee de 10.000ste wens in vervulling liet gaan.

Elcke van der Heijden 15-11-17, 20:52 Laatste update: 21:00

Jansen kreeg vorig jaar augustus te horen dat hij aan asbestkanker leed. De behandelingen sloegen niet aan. ,,We zitten nu in de fase waarin we zijn laatste wens willen vervullen’’, vertelt dochter Sylvia Casilio.

Afgelopen zondag diende de familie Jansen bij Stichting Ambulancewens een verzoek in. Hij wilde graag nog een keer door de Rotterdamse havens varen. De volgende dag al kregen ze reactie: Theo mocht mee met de Spido.

Sommige verhalen komen hard binnen, maar je bent altijd blij dat je kunt helpen

De havens zijn altijd belangrijk geweest in het leven van Jansen. ,,Mijn vader heeft vroeger gevaren. Daarna werd hij vrachtwagenchauffeur, maar het water heeft hem altijd getrokken’’, vertelt zijn dochter. Ook tijdens zijn werk als chauffeur keerde hij regelmatig terug naar de havens. ,,Dan reed hij naar de Maasvlakte en at daar een boterhammetje terwijl de schepen voorbij kwamen.’’

Ook vandaag kon Jansen nog een keer kijken naar de voorbijvarende schepen. Samen met onder anderen zijn vrouw, zoon en dochter werd hij na de tocht met de Spido naar de Maasvlakte gebracht. Casilio: ,,Mijn vader is niet zo’n verteller, maar ik zie het in zijn ogen. Hij geniet.’’

De wens van de geboren en getogen Dordtenaar was de 10.000ste die Stichting Ambulancewens in vervulling liet gaan. Kees Veldboer richtte de stichting tien jaar geleden op. ,,Het mooie is dat ik tien jaar geleden een zeeman naar de Rotterdamse havens heb gebracht. De 10.000ste wens die we in vervulling laten gaan, is ook weer een oude zeeman.’’

Alles mogelijk

De wensen die de stichting door de jaren heen vervuld heeft, zijn volgens de oprichter heel verschillend. ,,Het kan iets heel kleins zijn zoals een afscheid van een geboortehuis, maar het kan ook iets groters zijn. Je kan alles mogelijk maken voor de mensen, iedereen wil helpen bij hun laatste wens.’’

Hoewel Veldboer dagelijks wordt geconfronteerd met verdrietige verhalen, vindt hij het fijn dat hij dit werk kan doen. ,,Sommige verhalen komen hard binnen, maar je bent altijd blij dat je kunt helpen. Iemand beter maken kan misschien niet meer, maar we kunnen mensen nog wel een mooie dag laten beleven.’’

Vandaag zag hij opnieuw hoeveel het vervullen van een laatste wens kan betekenen voor iemand die terminaal ziek is. ,,Omdat hun vader geniet, genieten ook de gezinsleden.’’