Hennis is de zevende bestuurder in dit kabinet die vertrekt na een affaire, een conflict of door gebrek aan vertrouwen. Dat is een record: sinds de Tweede Wereldoorlog stapten niet zo veel ministers en staatssecretarissen op. Alleen tijdens het kabinet Balkenende-IV vertrokken er meer: dertien. Dat cijfer is vertekend, want toen stapte het volledige PvdA-deel uit de regering vanwege een conflict over de militaire missie in Uruzgan.

De VVD is hofleverancier van politieke brekebenen in Rutte II. In 2014 moest staatssecretaris van Financiën Frans Weekers weg na problemen met de uitbetaling van huur- en zorgtoeslagen door de Belastingdienst.

Een jaar later verdween de complete top van het ministerie van Veiligheid en Justitie: minister Ivo Opstelten en staatssecretaris Fred Teeven vielen over het beruchte ‘bonnetje van Teeven’. Opstelten blunderde in de Tweede Kamer met onjuiste uitspraken over de deal die Teeven ooit sloot met een drugscrimineel. Zijn opvolger Ard van der Steur bakte er ook niets van: deze VVD’er bleek zelf een dubieuze rol te spelen in de affaire rond de Teeven-deal.

De andere twee aftreders in dit kabinet zijn de PvdA-staatssecretarissen Wilma Mansveld van Infrastructuur en Co Verdaas van Economische Zaken. Mansveld nam eind 2015 ontslag nadat bleek dat zij de Kamer verkeerd had geïnformeerd over de Fyra. Verdaas vertrok al een maand na zijn benoeming, omdat hij in opspraak was geraakt door foute reiskostendeclaraties in zijn tijd als gedeputeerde in Gelderland.