Wim Faber: 'Anne is zo'n geweldig mens, ik had hier helemaal niet moeten staan...'

'Niet Anne maar Michael P. was op de verkeerde plek, op het verkeerde moment.' Dat zei de moeder van de vermoorde Anne Faber in de Utrechtse rechtbank tijdens haar emotionele slachtofferverklaring. De familie van de 25-jarige studente had dinsdagochtend de gelegenheid de rechtbank en de verdachte te vertellen wat de misdaden met de nabestaanden hebben gedaan.

Martijn Verburg 12-06-18, 10:00 Laatste update: 15-06-18, 11:37

De familie van Anne kwam aan het woord tijdens het spreekrecht van de nabestaanden. Dat gebeurde in afwezigheid van de verdachte. De familie heeft nadrukkelijk gevraagd of P. ergens anders kan zitten en de rechtbank heeft daar gehoor aan gegeven. Moeder Elze en vader Wim Faber legden ieder in de Utrechtse rechtbank een emotionele verklaring af.

Anne's moeder vraagt zich af of P. echt spijt heeft, ook al zegt hij van wel. Volgens haar is hij psychopathisch en heeft hij de vaardigheid om gewenst sociaal te doen, maar ook om te manipuleren. Ook gaat ze ervan uit dat de verdachte nog steeds liegt. "Horrorscenario's over wat er met Anne is gebeurd blijven door mijn hoofd spoken. We zullen de volledige waarheid nooit weten.'' Ze vindt dat P. nooit meer vrij mag komen, 'om de maatschappij tegen deze wrede en meedogenloos kille man te beschermen.'

De vader van Anne voegde daaraan toe dat, welke straf P. ook gaat krijgen, het "niet zal beantwoorden aan mijn gevoel van rechtvaardiging. Wat voor straf moet iemand krijgen die dit allemaal heeft gedaan? Mijn dochter heeft geen schijn van kans gehad." Geëmotioneerd vertelde hij dat hij haar pijn en angst keer op keer opnieuw beleeft.

Samenvatting verklaring moeder Elze:

De familie zal nooit meer compleet zijn. Er is een gat geslagen dat altijd voelbaar is

"Ik voelde me schuldig als ik ging slapen. Maar het moest, om verder te kunnen gaan zoeken. We moesten elkaar vasthouden toen we haar dode lichaam zagen. Was dit onze dochter? Alle mooie woorden om haar te omschrijven waren weg. Vanaf de avond dat ze vermist was, voelden we de angst en de pijn, later de woede en boosheid. De familie zal nooit meer compleet zijn. Er is een gat geslagen dat altijd voelbaar is. Voor Wims broer en mijn zus, voor iedereen, zal de familie nooit meer compleet zijn. Ook vrienden en collega's zitten vol verdriet en kunnen hun werk niet meer goed doen. Zelfs mensen die Anne niet kennen, zijn bang geworden. Wat er vandaag en gisteren verteld wordt door de verdachte, klopt niet. Het rijmt niet met de politiedossiers. Hij heeft dus gelogen. Het is een mooie verdraaiing van de werkelijkheid. Allerlei horrorscenario's spelen zich in mijn hoofd af. In alle gevallen stierf mijn dochter Anne een eenzame dood. Hoe berekenend is deze verdachte. Waar zijn de spulletjes van Anne? Heeft hij beelden van Anne gemaakt? Zie ik straks beelden op internet van de doodsstrijd van Anne?"

De moeder van Anne vindt het opmerkelijk dat Michael P. zich in verklaringen nog steeds boos maakt over het feit dat Anne hem aanviel.

"Hij heeft haar gedood omdat ze schreeuwde. Ik vind dat zo ontzettend laf. Het is hem allemaal overkomen. Beangstigend dat hij kan doen of het hem raakt. Mijn psycholoog zegt: je kunt een psychopaat wel het verschil tussen goed en kwaad leren, maar het gebrek aan empathie blijft erin zitten. De kans op herhaling door deze verdachte is groot. Heeft hij spijt? Michael P. heeft wel spijt betuigd, maar waarover? Over het feit of hij het wel goed heeft aangepakt?"

Over de straf die Michael P. verdient zegt de moeder: "Ik dacht eerst aan levenslang, maar zelfs die mensen hebben uitzicht op gratie. Zonder tbs."

Volgens haar moet ze pleiten voor tbs om te voorkomen dat hij ooit vrij komt. Ze vindt eigenlijk dat hij gewoon nooit meer vrij mag komen. Ze vraagt om dertig jaar en tbs met dwang. "Dit is de enige manier om hem levenslang in de gaten te houden".

Samenvatting verklaring vader Wim:

Anne is zo'n geweldig mens. Ik had hier helemaal niet moeten staan

"Wat ik echt voel is op dit moment niet uit te leggen. Wat ik vind, is dat ik de dader zelf moet kunnen veroordelen. Ik ben zo ontzettend kwaad. Het meest dierbare bezit is van me afgenomen. Ik heb soms geen zin om verder te leven, maar ik weet dat het moet voor mijn omgeving. Anne is zo'n geweldig mens. Ik had hier helemaal niet moeten staan. Ik voel me heel eenzaam met enkele lieve mensen die dichtbij me staan. Fouten maken is menselijk. Maar hier is achterovergeleund door rechters die zeggen dat ze niks kunnen doen omdat Michael P. niet mee wilde werken aan een onderzoek. Is het zo moeilijk om te zeggen dat er in deze zaak is gefaald?" Hij doelt op rechter Otte, die Michael P. niet tot tbs veroordeelde voor de eerdere verkrachtingen.

"Ik moet vertrouwen hebben dat de rechters nu een goede afweging maken en een passende straf opleggen. Maar ik vind het moeilijk om dat vertrouwen te hebben. Ik heb het hele dossier gelezen, maar ik lees niets over de pijn die Anne heeft geleden. Ik lees over de IS-filmpjes van onthoofdingen die hij bekeek. Anne heeft geen schijn van kans gehad. Michael P. heeft opnieuw niet meegewerkt aan onderzoeken, maar zegt wel dat hij graag wil weten waarom hij dit soort dingen doet. Wat een onzin, advocaten."

"Welke straf er ook wordt opgelegd, ik heb niet het idee dat het gaat meehelpen aan mijn gevoel voor rechtvaardigheid. Het enige wat ik wil is dat Anne weer naast me op de bank zit. Ik wens u veel wijsheid bij uw beslissing..."