Wat is sneller? Collega's tegenover elkaar in Victory Boogie Woogie vs. Prins Clausplein

Ingrid de Groot: Mijn auto is mijn snoepje en ze geeft mij vrijheid. Drie jaar geleden reed ik in zestien uur vanuit Barcelona naar huis. En als ik ooit mijn werk verlies als verslaggever, word ik vrachtwagenchauffeur.

Vervloekt heb ik echter afgelopen jaren de files op de route Dordrecht - Den Haag. De ring Rotterdam werd steeds meer een drama, met asociale bumperklevers en jakkeraars.

Eenmaal op de A13 kon ik in de spits doorsjezen, om op het Prins Clausplein vast te lopen. Dat laatste stukje tot de redactie op het Plein kostte me vaak 30 minuten.

Verkeerde afslag
De Victory Boogie Woogietunnel moet dat vastgeroeste knooppunt gaan ontlasten. Zaterdag nam ik de proef op de som. De rit, een wedstrijdje met mijn collega Ilah Rubio, startte bij tankstation Esso Ruyven langs de A13.

Op weg naar Den Haag krijg ik al een telefoontje van Ilah in wiens slipstream ik net nog zat. Hij is op weg naar het Prins Clausplein en ik naar de tunnel. ,,Ingrid, neem jij niet de verkeerde afslag?” vraagt Ilah. En verdomd, hij heeft gelijk.

Zit ik opeens bijna in Ypenburg. Keren dus. Om via de volgende afslag langs de A13 ‘Den Haag - Zuid’ en stoplichten alsnog bij die tunnel uit te komen. Eerste indruk? Mooie tunnel.

Via de Binckhorstlaan schiet ik de stad in. Ilah meldt ondertussen dat hij dacht dat hij me te snel af was, maar dat hij nu vastloopt in het centrum en moet omrijden.

Uiteindelijk kom ik een paar seconden eerder aan bij het Centraal Station. Met Ilah in mijn achteruitkijkspiegel klokken we beiden 23 minuten.

Verbeterpunten: de tunnel is heel slecht aangegeven op de borden. En bij de stoplichten voor en na de tunnel verwacht ik grote problemen in de spits.