Jeroen verloor zijn vrouw aan leukemie: Ons gezin is een mank lopend, gewond dier

Soms wenste ik dat ik religieus was. Dan had ik God aan de revers van zijn glitterjas uit zijn kermisattractie getrokken om hem een oplawaai te verkopen. Maar God bestaat niet, en het noodlot heeft geen adres. Het besef dat de dood aan zoiets banaals als willekeur onderhevig is, een ordinaire loterij, is een eyeopener geweest voor mij. In mijn naïviteit had ik altijd gedacht dat Ilse en ik samen oud zouden worden. Net als mijn ouders en mijn opa en oma. Dat iemand als Ilse, die niet rookte, nauwelijks dronk, vegetariër was, veel aan sport deed en zoveel liefde en energie gaf - dat uitgerekend zij dood moest in plaats van de eerste de beste inhalige slechterik, vond ik onverteerbaar. En waar Ilse zich daar op haar sterfbed al mee had verzoend en in dankbaarheid terugkeek op een voldaan leven, heb ik er minstens twee jaar extra voor nodig gehad.