Janssen, in de jaren zestig en zeventig net als Dumoulin de hoop van de wielernatie, zegt de gevoelens van Dumoulin wel te begrijpen. ,,Ik heb ook periodes gehad dat ik dacht: wat doe ik hier nog op die fiets. Ik gooi dat ding gewoon in de sloot. Altijd maar moeten presteren, dat is heel zwaar voor een mens. Het volk ziet alleen die sterke renner aan de buitenkant, niet de zwaktes aan de binnenkant. Ik heb uiteindelijk nooit het besluit genomen om vroeg te stoppen. Dan liet ik mijn fiets een week in de koffer en ging ik daarna weer verder. Maar dit is wel even iets anders.’’

Janssen hoopt dat Dumoulin (30) alles voor zichzelf op een rijtje krijgt en daarna weer tot de wereldtop gaat behoren. ,,Maar dat wordt niet eenvoudig voor hem. De jeugd komt er als een razende aan. Sommige van de jonge knapen zijn al beregoed. Ik hoop vooral dat het goed met hem gaat en dat we volgend jaar de oude Tom weer zien.’’