Ik fietste gisteren langs het Malieveld, maar er was helemaal geen veld. Het ligt er braak bij, na Cirque du Soleil. Alsof het nog moet worden omgeploegd. Wel, dat gaat op 5 februari gebeuren. Op z’n boerenfluitjes.

De natte droom van Richard de Mos – hij zal het graag en grif toegeven – is een formule 1-race in Den Haag. Hier blijft het bij mijmeren, een stukje verderop komt de droom uit. Profiteren we wel genoeg?

Natuurlijk vraag je vandaag de dag aan de burgers van je stad wat zij belangrijk vinden, als de profielschets wordt gemaakt van de nieuwe burgemeester. De antwoorden zijn helaas niet spectaculair te noemen.

De bouw van een megafietsenstalling onder station Den Haag Centraal station is volledig ontspoord. De totale kosten lopen op tot 42 miljoen euro, waarvan de helft voor rekening komt van de gemeente. Van ons dus. Hoe kon het zover komen?

Wij kennen in Den Haag de uitdrukking ‘leven als God in Parijswijk.’ De betekenis: een volkomen nutteloos leven leiden. De Rijswijkse jeu-de boules is hiervan het levende voorbeeld en werd en passant beroofd van 78.000 euro.

'Genève, da's afgeleid van het woord jenever. Met een zachte G. Dat verklaart ook waarom het zo'n bezopen idee is.'

Honderd jaar geleden werd 'ie geboren: Bertus de Harder. In de ogen van velen de beste voetballer die Nederland ooit gekend heeft. Maar wie kent 'm nog?

Van paradepaardje naar doodgeboren kindje: zie daar de levenslijn van het Migratiemuseum, gevestigd in het voormalige zalencentrum Concordia aan het Hoge Zand.

In Zoetermeer hangen 1682 camera’s in de openbare ruimte. In Den Haag zijn het er, schrik niet, meer dan 5000. En daar komt, als het aan de gemeente ligt, een camera bij - vlak voor je huis.

Op het eerste gezicht is het leuk bedacht: een stadsmaquette van Den Haag in het midden van het IJspaleis, waarop alle bouwplannen te bewonderen zijn. Die hoeft geeneens te worden gefabriceerd. Er is vast nog wel een maquette te vinden uit een of ander aardbevingsgebied.