Spannende tijden voor Rob en Monica Beckers, uitbaters van restaurant Zilt & Zoet in Maartensdijk. Ze voerden de ranglijst voor de Gouden Pollepel weken aan en werden daar frequent digitaal of gewoon bij de bakker aan herinnerd. ,,Dan wil je aan het eind ook graag de winnaar zijn.’’

Voor de rubriek De Gouden Pollepel bezoekt en beoordeelt het AD Utrechts Nieuwsblad wekelijks een restaurant in de regio. Bekijk de eindstand hieronder. Klik op de links om naar de beoordeling per restaurant te gaan.

Aan kebab, sushi en tapas geen gebrek in de binnenstad van Nieuwegein, maar tandoori en biryani vormen een minderheid. Op het Stadsplein slaan we dan ook twee opvallende vliegen in een hap: India en Nepal. Yammie!

Het is, met Xenos, Kruidvat en Hema als naaste buur, niet de meest inspirerende horecalocatie, maar ook die moeten er zijn. Als stoppers voor de shoppers, zeg maar. Voor mij reden genoeg om kritisch naar het bord en diep in het glaasje te kijken.

De Oranjerie Pollepel 44 van dit seizoen valt in ieder geval op het oog in de smaak. We wanen ons op Landgoed de Schaffelaar in Victoriaanse sferen. Een beetje Versailles in Barneveld. Zou ook de nouvelle cuisine tot in de Gelderse Vallei reiken?

Hoezo berg? Op 44 meter boven NAP maken we met deze grootspraak meteen korte metten: heuvel! Het valt de paviljoenuitbaters niet te verwijten, want zo spreekt de Amersfoortse volksmond sedert generaties. Benieuwd hoe die mond gevoed wordt.

Waar de veel grotere buur Veenendaal grossiert in middelmatigheid, geniet Rhenen opvallend veel troeven in het hogere horecasegment. Zo schitterden 't Kalkoentje en Sal do Mar al op deze pagina. Niels Minkman kookt er niet voor onder.

Met nog vijf weken te gaan, neemt de spanning in het klassement toe. Rob en Monica Beckers hebben zicht op de overwinning, maar nog geen zekerheid. Nu de eerste plaats afstaan zou bitterzuur zijn voor Zilt & Zoet. Geen paniek, deze week zijn ze veilig.

Het nieuwe collecteren, crowdfunding geheten, leidde twee jaar geleden in Soest tot de opening van een nieuw restaurant. Antonio, Peter en Razzo vulden hun zakken en maakten van ruim tachtig zakenpartners smakenpartners. Met recht: Sabrosa.

Op het gevaar af dat ik mijn pollepel moet kruisen met een koksmes, vertaal ik Noir als het ordinair chique zusje van C'est Ça. Een Frans tweeluik in één stad; de Parijse jazzbar versus de huiselijke table d'hôte. Benieuwd naar het zwarte schaap.